بررسی گسترده ی فقهی کذب (موضوع، احکام و موارد استثناء) صفحه 299

مجلسی(1) - قدس سره - و بعضی دیگر سند را صحیح ندانستهاند. به نظر ما هم راهی برای تصحیح سند وجود ندارد.

وجه دلالت روایت

حضرت در این روایت فرمودند: «أَنْ لَا یَقُولُوا حَتَّی یَعْلَمُوا»؛ یعنی چیزی را تا نمی دانند نگویند. مفهومش این است که هر وقت دانستند بگویند. بنابراین چیزی را که نمی دانیم مطابق واقع است یا خیر، مصداق ندانستن است و طبق این روایت گفتن آن جایز نیست.

نقد استدلال به این روایت

همانطور که مرحوم امام فرمودند، این روایت مربوط به شرعیات است.(2) البته اگر حضرت آیه ی شریفه را شاهد نیاورده بودند ممکن بود کسی بگوید اطلاق دارد، امّا با استشهاد حضرت به آیه ی شریفه، دیگر شکّی باقی نمی ماند که صدر، مربوط به شرعیات است؛ زیرا آیه ی شریفه مربوط به گفتن در