بررسی گسترده ی فقهی کذب (موضوع، احکام و موارد استثناء) صفحه 65

ملاکی که از مجموع روایات به عنوان قاعده استفاده کردیم این است: «کلّما أوعد الله علیها النار فهی معصیه کبیره»؛ هر چیزی که وعید آتش به آن داده شده، معصیت کبیره است. بنابراین هر گناهی که وعده ی آتش به آن داده شده باشد کبیره است. هم چنین هر گناهی که هرچند مستقیماً وعده ی آتش به آن داده نشده ولی در مقایسه با گناهی که وعده ی آتش به آن داده شده بالاتر یا مساوی باشد، آن هم کبیره است. کما این که اگر در روایات تصریح به کبیره بودن گناهی شود آن هم کبیره است؛ مثلاً در بعضی روایات، گناهان کبیره را تا هفت مورد یا بیبشتر شمرده اند.(1)

ادلّه ی شیخ - قدس سره - بر کبیره بودن کذب

1. روایت الْفَضْلِ بْنِ شَاذَان:

وَ [مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْن] فِی عُیُونِ الْأَخْبَارِ بِأَسَانِیدِهِ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ عَنِ الرِّضَا - علیه السلام - فِی کِتَابِهِ