بررسی گسترده ی فقهی کذب (موضوع، احکام و موارد استثناء) صفحه 82

که به عرش می رسد و حاملان عرش هم او را لعن می کنند و خداوند متعال در مقابل این کذب برای او گناه هفتاد زنا را می نویسد که کمترین آن، مانند کسی است که با مادرش زنا می کند.

معلوم است به اطلاق این روایت هم که طبیعت هر دروغی بدتر از هفتاد زنا است آن هم زنای با أُمّ که از بدترین گناهان است نمی توان تمسّک کرد و باید آن دو توجیهی که در مورد روایت قبل بیان کردیم، در مورد این روایت هم ذکر کنیم که یا مقصود بعضی از مراتب بالای کذب مثل کذب علی الله و علی الرسول می باشد و یا این که بگوییم کذب از حیثی از هفتاد زنا اعظم است؛ از این حیث که چون کسی که دروغ می گوید حاضر می شود هفتاد بار زنا هم بکند و حیاء مانعش نمی شود.(1) مضاف به این که این روایت از لحاظ سند ناتمام است.

6. روایتی از پیامبر اسلام - صلی الله علیه و آله و سلم -:

وَ [فِی دُرَرِ اللئالی لابْنُ أَبِی جُمْهُورٍ] عَنْهُ - صلی الله علیه و آله و سلم - أَنَّهُ قَالَ: أَ لَا أُنَبِّئُکُمْ بِأَکْبَرِ الْکَبَائِرِ؟ قُلْنَا: بَلَی یَا رَسُولَ اللَّهِ - صلی الله علیه و آله و سلم - قَالَ: الْإِشْرَاکُ بِاللَّهِ وَ عُقُوقُ الْوَالِدَیْنِ وَ کَانَ