بررسی گسترده ی فقهی اجرت بر واجبات، مستحبات و فروعات مناسب صفحه 154

ملاحظاتی بر کلام مرحوم شیخ - قدس سره -

1. لازمه ی فرمایش مرحوم شیخ آن است که هیچ کس نتواند در هیچ کجا برای خداوند اجیر شده و عمل به اجاره کند؛ چون اجرت با قصد قربت تنافی دارد و هذا بعیدٌ غایَتَه.

2. مرحوم شیخ فرمودند: با نیابت هیچ تقرّبی برای خودِ نائب در صورت وجود عقد اجاره حاصل نمی شود، در حالی که این با اطلاق روایات متعدّدی که اثبات وصول ثواب به نایبِ اجیر می کند ناسازگار است، از جمله حسنه ی کالصحیحه ی معاویه بن عمار که می فرماید:

وَ [مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ] عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ مُعَاوِیَهَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ - علیه السلام - قَالَ: قِیلَ لَهُ: أَ رَأَیْتَ الَّذِی یَقْضِی عَنْ أَبِیهِ أَوْ أُمِّهِ أَوْ أَخِیهِ أَوْ غَیْرِهِمْ أَ یَتَکَلَّمُ بِشَیْ ءٍ؟ قَالَ: نَعَمْ یَقُولُ عِنْدَ إِحْرَامِهِ: اللَّهُمَّ مَا أَصَابَنِی مِنْ نَصَبٍ أَوْ شَعَثٍ أَوْ شِدَّهٍ فَأْجُرْ فُلَاناً فِیهِ وَ أْجُرْنِی فِی قَضَائِی عَنْه.(1)