بررسی گسترده ی فقهی اجرت بر واجبات، مستحبات و فروعات مناسب صفحه 174

هیثم بن عروه التمیمی می گوید به امام صادق - علیه السلام - عرض کردم: من همسرم را در حالی که مریض بود حمل کرده، طواف دادم و عرض کردم: همسرم را برای طواف واجب و سعی بین صفا و مروه حمل کردم و همان را برای خودم نیز نیت کردم، آیا برای من مجزی است؟ فرمودند: بله.

مرحوم علامه سپس استدلالی از شافعی نقل می کند که این چنین است:

احتجّ الشافعیّ: بأنّه فعل واحد فإذا وقع عن الفاعل للطواف أعنی الحامل لم یقع عن المحمول؛ لأنّ الفعل الواحد لا یقع عن اثنین.

طواف یک فعل است، پس هرگاه برای کسی که فاعل طواف (حامل) است واقع شود، دیگر برای محمول واقع نخواهد شد؛ چون یک فعل برای دو نفر واقع نمی شود.

بررسی استدلال های مسأله

اشاره

در بین صوری که برای مسأله فرض شده بود که اطافه تبرّعاً باشد یا بالجعاله و یا بالاجاره و اجاره هم خود صور مختلفی داشت مشکل ترین صورت در نگاه أعلام را بررسی می کنیم که اگر استدلال های ذکر شده بر بطلان طواف حامل ناتمام باشد، حکم بقیه ی صور نیز روشن خواهد بود.

مشکل ترین صورت این بود که کسی اجیر شود دیگری را طواف دهد مطلقاً. در این صورت بعضی گفته بودند فقط برای