بررسی گسترده ی فقهی اجرت بر واجبات، مستحبات و فروعات مناسب صفحه 186

مهمترین آن، رکنی است که حجر الأسود در آن قرار دارد] را با عصای محجن(1) خود استلام(2) می کردند، سپس آن محجن را می بوسیدند.

این روایت به روشنی بیان می کند طواف راکباً مطلقاً جایز است؛ زیرا نفرموده که حضرت مریض بودند یا به خاطر ضرورت راکباً طواف کردند. تنها چیزی که بعضی در مورد این روایت مِن عند انفسهم نه این که روایت دلالت کند گفته اند این است که حضرت برای مشاهده ی دیگران که چگونه مناسکشان را انجام دهند و بتوانند مسائلشان را بپرسند، سواره طواف کردند. به هر حال دلالت این روایت بر جواز تمام است.

روایت محمد بن مسلم:

مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ - علیهما السلام - یَقُولُ: حَدَّثَنِی أَبِی أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلی الله علیه و آله و سلم - طَافَ عَلَی رَاحِلَتِهِ وَ اسْتَلَمَ الْحَجَرَ بِمِحْجَنِهِ وَ سَعَی عَلَیْهَا بَیْنَ الصَّفَا وَ الْمَرْوَهِ.

قَالَ: وَ فِی خَبَرٍ آخَرَ أَنَّهُ کَانَ یُقَبِّلُ الْحَجَرَ بِالْمِحْجَنِ.(3)

1- به خاطر داشتن انحناء، محجن گفته می شود.
2- استلام در اصل لغت یعنی تماس که گاهی به تقبیل است و گاهی به دست کشیدن و ... .
3- وسائل الشیعه، ج 13،تتمه کتاب الحج، ابواب الطواف، باب81، ح2، ص442 و من لایحضره الفقیه، ج2، ص402.