بررسی گسترده ی فقهی اجرت بر واجبات، مستحبات و فروعات مناسب صفحه 204

«تَبْغِی» نباشد که در این صورت خصوص اجرت گرفتن را بیان نمی کند و معنای روایت مانند آیه ی شریفه ی (إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدینَ)(1) می شود که تجاوز از حد در هر جایی به یک نسبتی سنجیده می شود که در جایی مکروه است و در جایی حرام. پس این روایت علاوه بر تأمّل در سند، دلالت آن نیز به تنهایی بر حرمت اخذ اجرت بر اذان مورد مناقشه است.

روایت سکونی:

مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیٍّ - علیهم السلام - قَالَ: آخِرُ مَا فَارَقْتُ عَلَیْهِ حَبِیبَ قَلْبِی أَنْ قَالَ: یَا عَلِیُّ إِذَا صَلَّیْتَ فَصَلِّ صَلَاهَ أَضْعَفِ مَنْ خَلْفَکَ وَ لَا تَتَّخِذَنَّ مُؤَذِّناً یَأْخُذُ عَلَی أَذَانِهِ أَجْراً.

مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ مُرْسَلًا مِثْلَهُ.(2)

سکونی از امام صادق - علیه السلام - از پدرانشان از امیرالمؤمنین - علیه السلام - نقل می کند که فرمودند: آخرین چیزی [سفارشی] که با آن حبیب قلبم رسول الله - صلی الله علیه و آله و سلم - را مفارقت کردم، این بود که فرمودند: یا علی! هرگاه نماز [جماعت]