بررسی گسترده ی فقهی اجرت بر واجبات، مستحبات و فروعات مناسب صفحه 208

ذکر می کنند که وقتی این امور اتفاق افتاد، آن موقع وقت زوال حکومت بنی عباس است و از جمله چیزهایی که ذکر می کنند این است: آن وقتی که می بینی اذان با اجرت است، نماز با اجرت است و ... و از آن جا که علاماتی که حضرت قبل و بعد از این ذکر می کنند همه امور حرام است، پس استفاده می شود اجرت بر اذان هم حرام است.

این روایت قوی ترین دلیل بر حرمت اخذ اجرت بر اذان است، ولی با این حال ما نمی توانیم جرأت کنیم و بگوییم در این روایت حرمت مراد است؛ نه شدت کراهت. البته یک مقدار هم متفرع بر آن است که روایت را به طور کامل ملاحظه کنیم آیا در میان علاماتی که حضرت ذکر می کنند، مسلّم الکراهیه وجود دارد یا خیر، اگر وجود داشته باشد می توانیم بگوییم حضرت در مقام بیان حلّیت و حرمت نبودند و فقط در مقام بیان امور ناشایستی که اتفاق می افتد بودند، از جمله اجرت گرفتن بر اذان. امّا آیا علاوه بر پست بودن، حرمت هم دارد یا خیر، نمی توانیم چیزی استفاده کنیم. بنابراین فعلاً ما بیش از احتیاط واجب در این مورد نمی توانیم ملتزم شویم.

حکم اخذ اجرت بر اذان إعلامی

مرحوم شیخ - قدس سره - می فرماید: اگر اذان إعلامی توصّلی بوده و قصد قربت در آن شرط نباشد می تواند بر آن اخذ اجرت کند،