بررسی گسترده ی فقهی اجرت بر واجبات، مستحبات و فروعات مناسب صفحه 210

حکم اخذ اجرت بر امامت در نماز

مرحوم شیخ - قدس سره - می فرماید: «و من هنا یظهر وجه ما ذکروه فی هذا المقام من حرمه أخذ الأُجره علی الإمامه»(1) یعنی این که فقهاء فرموده اند اخذ اجرت بر امامت حرام است، مدرکشان همین مصحّحه ی حمران است که فرمود: «وَ رَأَیْتَ الْأَذَانَ بِالْأَجْرِ وَ الصَّلَاهَ بِالْأَجْرِ».

اگر مدرک این حکم فقط این روایت باشد، همان احتیاط واجبی که در مورد اخذ اجرت بر اذان گفتیم در این جا نیز ملتزم می شویم.

مرحوم شیخ سپس می فرماید:

مضافاً إلی موافقتها للقاعده المتقدمه من أنّ ما کان انتفاع الغیر به موقوفاً علی تحقّقه علی وجه الإخلاص لا یجوز الاستئجار علیه؛ لأنّ شرط العمل المستأجر علیه قابلیه إیقاعه لأجل استحقاق المستأجر له حتی یکون وفاءً بالعقد، و ما کان من قبیل العباده غیر قابل لذلک.

یعنی اصلاً چنین اجاره ای برای نماز باطل است؛ چون بنا بر نظر شیخ - قدس سره - اجاره ی برای صلات آن وقتی صحیح است که اجیر بتواند صلات را به عنوان این که حقّ مستأجر است بیاورد، و این