بررسی گسترده ی فقهی اجرت بر واجبات، مستحبات و فروعات مناسب صفحه 248

این روایت دلالت می کند در خصوص طلاق، حضور یک عدّه ای در مجلس طلاق، کافی برای اشهاد است و لازم نیست از آن ها دعوت برای تحمّل شهادت کنند. بنابراین منافاتی با روایات دیگر ندارد.

پس روایات دالّ بر وجوب اداء شهادت، فقط در صورت دعوت برای اشهاد است، امّا با این حال، بعضی مطلقاً قائل به وجوب اداء شهادت شده اند که مستندشان یکی از این دو دلیل می تواند باشد:

ادلّه ی قائلین به وجوب اداء شهادت مطلقاً

1. کسانی مثل ابن ادریس که خبر واحد را حجّت نمی دانند، بالطبع این اخبار را که در حدّ استفاضه است و به حدّ تواتر نرسیده حجّت نمی دانند و در نتیجه به اطلاق آیه ی شریفه تمسّک می کنند که می فرماید کتمان شهادت نکنید.

2. برخی دیگر که خبر واحد را نیز حجّت می دانند می گویند: اطلاق آیه ی شریفه آن قدر قوی است که این روایات نمی تواند آن را تقیید کند؛ زیرا اگر کسی از واقعه خبر داشته باشد و شهادت ندهد، مصداق کتمان شهادت است و آیه ی شریفه بالصراحه از آن نهی می کند.

ولی این کلام درست نیست؛ زیرا این روایات بیان می کند کتمان در جایی حرام است که برای تحمّل شهادت دعوت شده باشد، بنابراین آیه ی شریفه را تقیید می کند.