بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 311

این که امر استحبابی دارد. بنابراین نمی توانیم بگوییم قطع کردن آن به وسیله ی نمامی کبیره است.

بله، نهایت چیزی که می توانیم بگوییم این است که اگر بین دو نفر اختلاف و نزاعی باشد، از آن جایی که امر به معروف و نهی از منکر آن دو نفر برای اصلاح ذات البین واجب است و نمّام خلاف این امر وجوبی عمل می کند، پس مشمول آیه ی شریفه ی <و یَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ> قرار می گیرد و مرتکب کبیره می شود، ولی این غیر از آن است که بگوییم عنوان «نمیمه» کبیره است. پس این دلیل ناتمام است.

استدلال دیگری بر کبیره بودن نمیمه

اشاره

مرحوم شیخ(1) از بعضی نقل می کند که برای اثبات کبیره بودن نمیمه به آیه ی شریفه ی <وَ الْفِتْنَهُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ>(2) تمسک کرده و فرموده اند مراد از فتنه نمّامی است.(3) و از آن جایی که قتل از

1- المکاسب المحرمه، ج 2، ص63: قیل: و هی المراده بقوله تعالی (وَ الْفِتْنَهُ أَکْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ).
2- سوره ی بقره، آیه ی191: (وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ أَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَیْثُ أَخْرَجُوکُمْ وَ الْفِتْنَهُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَ لا تُقاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ حَتَّی یُقاتِلُوکُمْ فیهِ فَإِنْ قاتَلُوکُمْ فَاقْتُلُوهُمْ کَذلِکَ جَزاءُ الْکافِرینَ)
3- نجفی، محمد حسین کاشف الغطاء، سؤال و جواب (لکاشف الغطاء)، ص141: النمیمه محرمه بالادله الأربعه (الفتنه اشد من القتل) و إلیها الإشاره أیضا بقوله تعالی (الذین یَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ أُولئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَهُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدّارِ) و النمام قاطع لما أمر اللّه به ان یوصل و مفسد فی الأرض و هی نقل قول الغیر إلی المقول فیه بل مطلقا إلیه أم إلی غیره بقول أو کتابه أو إشاره عملا کان المنقول أم قولا عیبا کان فی المقول فیه أو نقصا و یمکن ضبطها بکلمتین، افشاء السر و هتک الستر. P وجیزه الأحکام، ج 2، ص11: النمیمه و هی أن تسمع من قائل سوءاً فی حق آخر فتنقله إلیه و هی من المحرمات المؤکده و من أمهات الکبائر قیل و هی المراده بقوله تعالی: (وَ الْفِتْنَهُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ).