بررسی گسترده ی فقهی: معونه الظالمین، الولایه من قِبَل الجائر و جوائز السلطان صفحه 3

الف: إعانه الظالمین فی ظلمهم

اشاره

کمک به ظالمان در راستای ظلمشان، به دو صورت می تواند اتفاق بیفتد:

1. ظلم به یاری کننده نیز استناد داده شده و شریک در ظلم محسوب می شود. در این صورت چون ظالم بر چنین فردی اطلاق می شود، حرمتش مفروغٌ منه بوده و جزء ضروریات است.

2. استناد ظلم به او نمی شود هرچند کمکش در راستای ظلم باشد؛ مثلاً ظالمی که با زدن شلّاق به مردم ظلم می کند، اگر کسی کارش نگه داری آن شلاق باشد به این صورت که شب ها آن شلّاق را از ظالم تحویل گرفته و در جای خاصی قرار داده و صبح دوباره به ظالم تحویل می دهد، در این جا هرچند کمکی که شده در رابطه با ظلم ظالم است، ولی ظلم به یاری کننده استناد داده نمی شود و می توان گفت: لَمْ یَظْلِم هُو. در این که آیا چنین عونی حرام است یا نه، ظاهر عنوان مرحوم شیخ(1) و برخی دیگر(2) که بین این دو صورت تفکیک نکرده و به طور کلّی