بررسی گسترده ی فقهی: معونه الظالمین، الولایه من قِبَل الجائر و جوائز السلطان صفحه 324

ارزش مالی ندارد، ولی به مرور زمان که جمع می شود کمی قیمت پیدا می کند. پس نسبت به هر کسی مالیت ندارد تا بگوییم فحص از مالکش لازم است یا خیر، و اصل این عمل که صدقه بدهد نیز عمل مستحبی است. بنابراین مربوط به ما نحن فیه نمی شود.

5. روایت دیگر علی بن میمون الصائغ:

وَ [مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ ] بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ یَحْیَی عَنْ عِمْرَانَ عَنْ أَیُّوبَ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ عَلِیٍّ الصَّائِغِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ تُرَابِ الصَّوَّاغِینَ وَ أَنَّا نَبِیعُهُ قَالَ: أَ مَا تَسْتَطِیعُ أَنْ تَسْتَحِلَّهُ مِنْ صَاحِبِهِ قَالَ قُلْتُ: لَا إِذَا أَخْبَرْتُهُ اتَّهَمَنِی قَالَ: بِعْهُ قُلْتُ: بِأَیِّ شَیْ ءٍ نَبِیعُهُ؟ قَالَ: بِطَعَامٍ قُلْتُ: فَأَیَّ شَیْ ءٍ أَصْنَعُ بِهِ؟ قَالَ تَصَدَّقْ بِهِ إِمَّا لَکَ وَ إِمَّا لِأَهْلِهِ قُلْتُ: إِنْ کَانَ ذَا قَرَابَهٍ مُحْتَاجاً أَصِلُهُ قَالَ: نَعَمْ.(1)

این روایت هم از لحاظ سند ناتمام است.

علی الصائغ می گوید: از ایشان [مضمره است] درباره ی خاکروبه ی صوّاغین و زرگران سؤال کردم که من آن را می فروشم، فرمودند: آیا نمی توانی از صاحبانشان طلب حلّیت کنی؟ عرض کردم: خیر اگر این طور بگویم مرا متّهم می کنند [که عمداً این چنین کرده ای] فرمودند: بفروش. عرض کردم: در مقابل چه چیزی بفروشم؟ فرمودند: در مقابل طعام. عرض کردم: با آن چه کار کنم؟ فرمودند: صدقه بده که یا برای تو محسوب می شود و یا از اهل آن. عرض کردم: اگر از خویشاوندانم محتاجی بود به او بدهم؟ فرمودند: بله.

استدلال به این روایت و جواب آن مانند روایت سابق است.