بررسی گسترده ی فقهی: معونه الظالمین، الولایه من قِبَل الجائر و جوائز السلطان صفحه 406

عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ … علیه السلام … أَنَّهُ قَالَ: لَوْ حَرُمَتْ عَلَیْنَا الصَّدَقَهُ لَمْ یَحِلَّ لَنَا أَنْ نَخْرُجَ إِلَی مَکَّهَ لِأَنَّ کُلَّ مَاءٍ بَیْنَ مَکَّهَ وَ الْمَدِینَهِ فَهُوَ صَدَقَهٌ.(1)

عبد الرحمان بن الحجاج از امام صادق … علیه السلام … نقل می کند که فرمودند: اگر صدقه بر ما حرام بود، جایز نبود به طرف مکه برویم؛ چون هر آبی که در بین [راه] مکه و مدینه است، صدقه است.

5. صحیحه ی احمد بن محمد بن ابی نصر البزنطی:

عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ فِی قُرْبِ الْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی نَصْرٍ عَنِ الرِّضَا … علیه السلام … قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الصَّدَقَهِ تَحِلُّ لِبَنِی هَاشِمٍ؟ فَقَالَ: لَا وَ لَکِنْ صَدَقَاتُ بَعْضِهِمْ عَلَی بَعْضٍ تَحِلُّ لَهُمْ فَقُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ إِذَا خَرَجْتَ إِلَی مَکَّهَ کَیْفَ تَصْنَعُ بِهَذِهِ الْمِیَاهِ الْمُتَّصِلَهِ بَیْنَ مَکَّهَ وَ الْمَدِینَهِ وَ عَامَّتُهَا صَدَقَهٌ؟ قَالَ: سَمِّ فِیهَا شَیْئاً قُلْتُ: عَیْنُ ابْنِ بَزِیعٍ وَ غَیْرِهِ قَالَ: وَ هَذِهِ لَهُمْ.(2)

احمد بن محمد بن ابی نصر می گوید: از امام رضا … علیه السلام … درباره ی صدقه سؤال کردم آیا برای بنی هاشم حلال است؟ فرمودند: خیر، ولی صدقه ی بنی هاشم بر یکدیگر جایز است. عرض کردم فدایتان شوم! وقتی به طرف مکه راه می افتید با این آب های بین مکه و مدینه چه کار می کنید، در حالی که همه صدقه است؟ فرمودند: بعضی را نام ببر. عرض کردم چشمه ی ابن بزیع و غیر آن، فرمودند: این برای آن هاست.