بررسی گسترده ی فقهی: معونه الظالمین، الولایه من قِبَل الجائر و جوائز السلطان صفحه 468

صفحه 468

3. آخذ علم دارد جایزه ای که ظالم به او می دهد تفصیلاً حرام است و این خود دو شق دارد؛ یک موقع مالک آن معلوم است و یک موقع مجهول است که بحث درباره ی مجهول المالک تا این جا کشیده شد.

حال صورت چهارم را بررسی می کنیم.

صورت چهارم: (علم اجمالی به حرمت مأخوذ)

اشاره

صورت چهارم این است که آخذ علم دارد جایزه ی سلطان علی الاجمال مشتمل بر حرام است. مرحوم شیخ ابتدا صورت چهارم را به دو شق اساسی تقسیم می کند و می فرماید: اشتمال جایزه بر حرام، یا به نحوی است که موجب حصول اشاعه و شرکت می شود و یا به نحوی است که موجب حصول اشاعه و شرکت نمی شود.

در جایی که جایزه به نحو مثلی باشد، موجب حصول اشاعه و شرکت می شود؛ مثلاً یک تن گندم یا یک دبه روغن داده که مقداری از آن غصبی است، در این صورت آخذ به نحو مشاع با مالکی که جائر از او غصب کرده شریک می شود. در جایی هم که جایزه به نحو قیمی باشد، موجب اشاعه نمی شود؛ مثلاً جائر سه ماشین به آخذ می دهد که بعضی غصبی است، در این جا غصبی بودن بعضی موجب اشاعه و شرکت نمی شود.

صورتی که موجب حصول اشاعه و شرکت می شود، خود دارای چهار صورت است.(1)


1- البته مرحوم شیخ سه صورت بیان کرده که چون صورت سوم دارای دو شقّ است، عملاً چهار صورت می شود. • المکاسب المحرمه، ج 2، ص197: و أمّا الصوره الرابعه: و هو ما علم إجمالًا اشتمال الجائزه علی الحرام، فإمّا أن یکون الاشتباه موجباً لحصول الإشاعه و الاشتراک، و إمّا أن لا یکون. و علی الأوّل: فالقدر و المالک إمّا معلومان أو مجهولان أو مختلفان. و علی الأوّل: فلا إشکال. و علی الثانی: فالمعروف إخراج الخمس علی تفصیل مذکور فی باب الخمس. و لو علم القدر فقد تقدّم فی القسم الثالث. و لو علم المالک وجب التخلّص معه بالمصالحه.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه