بررسی گسترده ی فقهی: معونه الظالمین، الولایه من قِبَل الجائر و جوائز السلطان صفحه 75

ما ظلم است، امّا از آن جا که عامّه به آن احکام ملتزمند و هر کسی بر آن ها حکومت کند ولیّ امر خود حساب می کنند و اطاعت از او را واجب می دانند، بنابراین اجرای آن احکام در مورد آن ها از باب قاعده ی الزام اشکالی ندارد؛ مثلاً ترتیب اثر دادن به سه طلاق در یک مجلس که از نظر ما بدعت و ظلم است، یا زکات گرفتن در غیر آن چه ما واجب می دانیم ولی خودشان ملتزم هستند، یا گرفتن خراج از آن ها چون معتقدند که آن ظالم واقعاً خلیفه ی پیامبر … صلی الله علیه و آله و سلم … بوده و حقّ حکومت دارد و ... از باب الزام اشکالی ندارد، امّا نباید در مورد شیعه ای که معتقد به آن احکام نیست اجرا شود. در روایات هم که به رعایت حقوق اخوان (شیعیان) اهتمام شده، یک نکته اش همین است.

«احسان به اخوان» کفّاره ی دخول در دستگاه ظلم

مرحوم شیخ(1) سپس می فرماید: از بعضی روایات استفاده می شود که دخول در دستگاه ظلم جایز نیست، ولی اگر داخل شد کفّاره اش احسان به اخوان (شیعیان) است، مانند:

مرسله ی صدوق:

وَ قَالَ الصَّادِقُ … علیه السلام …: کَفَّارَهُ عَمَلِ السُّلْطَانِ قَضَاءُ حَوَائِجِ الْإِخْوَانِ.(2)