بررسی فقهی سلاح های کشتار جمعی صفحه 21

ص:26

در مورد جنگ و جهاد است، به خوبی می تواند آیه (وَ أَعِدُّوا) را تقیید بزند.

تا این قسمت از بحث روشن شد که از نظر عقل و قرآن کریم نه تنها دلیلی بر جواز استفاده از سلاح های کشتار جمعی را نداریم، بلکه مقتضای آیات قرآن نهی از اعتدا است و از آن حرمت استفاده از این سلاح ها را می توان استفاده نمود.

روایات

اشاره

در این بحث لازم است سه دسته از روایات را مورد بحث قرار دهیم:

دسته اول: روایاتی که دلالت بر عدم جواز تعرّض به غیر جنگجویان یعنی کودکان، زنان، سالخوردگان، حیوانات، دیوانگان را دارد.

این امر از امتیازات و ویژگی های اسلام است، چرا که در فکر یهود و روش آنان خلاف این مطلب آمده است. آنان معتقدند که در هنگام جنگ چنانچه سربازان بر شهری وارد شوند باید ساکنین آن را با لبه تیغ به قتل برسانند و هر چه را که یافتند حتی حیوانات را هم نابود کنند. در اسلام سربازان و لشکریان حق ندارند افراد غیر جنگجو را از بین ببرند.

امام صادق (علیه السلام) فرموده اند: «إنّ النبی (صلّی الله علیه وآله) کان اذا بعث أمیرا علی سریه أمره بتقوی الله عزوجل فی خاصه نفسه ثم فی