حدود و قصاص و دیات صفحه 9

قسم اول: در بیان حدود و تعزیرات

باب اول: در بیان حدود زنا و لواط و مساحقه

فصل اول: در بیان حد زنا

اشاره

زنا آن است که مردی ذکر خود را در فرج زنی از پیش پا پس فرو برد به قدری که ختنه گاه پنهان شود، و آن زن بر او حرام باشد، عقدی و شبهه عقدی و ملکیّتی نباشد، و در آن چند بحث است.

بحث اول: در بیان شرائط وجوب حد

و آن هفت است:

اول: آن که زنا کننده خواه مرد باشد و خواه زن بالغ باشد، پس اگر نابالغ باشد او را به چند تازیانه که حاکم شرع مصلحت داند تعزیر و تأدیب می کند.

دوم: آن که عاقل باشد، پس اگر دیوانه باشد بنا بر مشهور میان علماء بر او حد نیست، بلکه او را تعزیر و تأدیب می کنند، مانند طفل، و بعضی گفته اند: که مرد دیوانه را حد می زنند مانند عاقل، و زن دیوانه را حد نمی زنند.

سیّم: آن که مختار باشد، پس اگر کسی زنی را جبر کند بر زنا، بر زن حد نیست، و در مرد نیز مشهور این است، و بعضی گفته اند: در مرد اکراه نمی باشد، و اگر مرد زن را به اکراه جماع کند حد می زنند مرد را و مهر المثل آن زن را به او می دهد موافق مشهور.

چهارم: آن که آن زنی که با او دخول کرده است بر او حرام باشد، به آن که حلیله (1) او نباشد و مالک او نباشد، پس اگر در حیض وطی کند، یا در روز ماه رمضان اگر چه حرام است اما زنا نیست و حد ندارد، بلکه او را تعزیر می کنند.

1- حلیله: هم سر و زن شرعی مرد است.