منشور اجرایی فعالیت های فرهنگی در مسجد با رویکرد کادرسازی صفحه 46

فردی داخل تشکیلات می آید، همان اوّل علاج شود، قبل از آن که خصلت او به جای دیگر سرایت کند. ولی این واقعیت هست که گاهی می بینیم یک مرتبه دریک گوشه ی تشکیلات یک نوع دید پیدا می شود. وقتی دنبال می کنیم می بینیم که به یک آقا یا خانمی منتهی می شود که او با یک سوء ظن و بدگمانی و خودرأیی وارد جو پاک تشکیلات شده است؛ هر قدر جو تشکیلات پاک تر باشد، آسیب پذیرتر است و یک مرتبه این آسیب توسعه پیدا می کند.

هر یک از ما وظیفه داریم که آن ضعف های شخصی خود را سخت مراقبت کنیم. یک نفر تا بیرون تشکیلات هست، اگر نقطه ضعفی دارد، ضعف شخصی محسوب می شود، ولی وقتی وارد تشکیلات می شود، ضعف شخصی اش ضعف شخصی همراه با یک نوع امکان سرایت و سوار بر یک مرکب تیزپا و تندرو است. در تشکیلات، گسترش ضعف ها ممکن است خطرناک تر و شدیدتر باشد، و به همین دلیل، مراقبت از ضعف های شخصی افراد لازم است. سوء ظن ها، بدگمانی ها و بد تفسیر کردن ها همه از چنین ضعف هایی هستند و باید خیلی مراقبت کنیم. برای این که این ضعف ها تا ضعف شخصی است، یک گناه است، ولی وقتی که در یک جمع باشد، گناه مضاعف و هم عقاب آن دنیایش مضاعف است؛ چراکه نتیجه ی زحمات فراوان انسان های تلاشگر در راه خدا با یک چنین ضعف هایی به هدر می رود و خبط و ضایع می شود و تلاش های خود انسان را در آن دنیا هم به هدر می دهد.»(1)