خانه دوست(کانون بندگی) صفحه 23

نمونه ای از پاکیزگی و زیبایی

:

به عنوان نمونه در تاریخ زندگی امام حسن  می خوانیم هنگامی که به نماز بر می خاست بهترین لباس های خود را می پوشید سؤال کردند چرا بهترین لباس خود را می پوشید؟ فرمود:

«اِنَّ اللّهَ جَمِیلٌ  و یُحِبُّ الجَمَالَ، فَاَتَجَمَّلُ لِرَبِّی وَ هُوَ یَقُولُ: خُذُوا زِینَتَکُم عِندَ کُلِّ مَسجِدٍ: خداوند زیبا است و زیبایی را دوست دارد و به همین جهت، من لباس زیبا برای راز و نیاز با پروردگارم می پوشم و هم او دستور داده است که زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد برگیرید».(1)

در حدیث دیگری می خوانیم که یکی از زاهدان ریایی به نام عبادبن کثیر با امام صادق روبرو شد، در حالی که امام لباس نسبتاً زیبایی بر تن داشت به امام گفت: تو از خاندان نبوّتی، و پدرت (علی) لباس بسیار ساده می پوشید چرا چنین لباس جالبی بر تن تو است؟ آیا بهتر نبود که لباس کم اهمّیّت تر از این می پوشیدی؟ امام فرمود: وای بر تو ای عباد!

مَن حَرَّمَ زیِنَهَ اللّهِ الَّتِی اَخرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّیّبَاتِ مِنَ الرِّزقِ:

چه کسی حرام کرده است زینت هایی را که خداوند برای بندگانش آفریده و روزی های پاکیزه را؟».(2)

بهداشت مساجد

:

اَن طَهِّرَا بَیتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَ العَاکِفیِنَ وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ:

خانه مرا برای طواف کنندگان و مجاوران و رکوع کنندگان و سجده کنندگان (نمازگزاران) پاکیزه دارید».(3)

1- 1 . وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، (دار الاحیا، بیروت، 1319)، ج 3، ابواب احکام الملابس.
2- 2 . اعراف، آیه 32.
3- 3 . بقره، آیه 125 و حج، آیه 26 با کمی تفاوت.