فروغ مساجد (4) : سومین همایش بین المللی هفته جهانی گرامی داشت مساجد صفحه 192

مبارزه با ظلم

مشاهده روزانه (محراب عبادت) در مسجد با توجه به فلسفه وجودی محراب مساجد، توجه افراد نمازگزار را از دشمن درون به دشمن بیرونی معطوف خواهد کرد. اگرچه شیطان درونی به چشم مشاهده نمی شود، لکن شیاطین بیرونی که همانا دشمنان دین اسلام هستند، مظهر شیطانند و نخستین گام، مبارزه با شیطان و ظلم ستیزی در نماز جماعت برداشته می شود.

هرگاه احساس و درک مشترکی در جمع نمازگزاران پدید بیاید، همگان در برابر دشمن بیرونی خویش اظهار تنفر می کنند و در یک جبهه قرار می گیرند. امام علی علیه السلام فرمود:

«ذِکرُ اللّه دَواءُ النّفوس».(1) «یاد خدا دوای بیماری های نفوس است».

امامان جمعه یا جماعت، _ غالبا در مساجد _ طی خطابه ای مردم را از دشمنان دین آگاه کرده و یا در آنان انگیزه های نفرت را بیدار کند و لذا دیده می شود که غالب تظاهرات و اظهار تنفر، از دشمنان و توطئه گران بعد از نمازهای جماعت و جمعه صورت می گیرد.

روان شناسان بر این باورند که هرگاه افرادی عصبانی باشند و در عین عصبانیت اگر با اسباب و ابزاری که از عوامل تحریک کننده است روبرو شوند، عصبانیت آنان شدت خواهد یافت. بنابراین نظریه حضور نمازگزاران متنفر از شیطان و مظاهر شیطانی در کنار محراب عبادت، انگیزه ظلم ستیزی را تقویت می کند و فرهنگ ظلم ستیزی به دست فراموشی سپرده نمی شود. بل همواره افراد مسلمان در حال آماده باش روحی و فیزیکی قرار می گیرند و از دشمن خود غافل نیستند. چنانکه در شکل گیری و تداوم انقلاب اسلامی ما این تفکر و احساس نقش کلیدی به همراه داشت.

وحدت و تعاون

از آثار و برکات حضور در مساجد همکاری و تعاون است که از عوامل وحدت آفرین و استحکام بخش جامعه به شمار می رود، غالبا در نماز جماعت بیش از سایر اجتماعات