فروغ مساجد (4) : سومین همایش بین المللی هفته جهانی گرامی داشت مساجد صفحه 238

از جا دادن جویبر تا بستن درها

به روایت ابوحمزه ثمالی، امام باقر علیه السلام می فرماید:

«جویبر مردی بود از اهل یمامه، که نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله، آمد تا از اسلام بهره ای برگیرد؛ جویبر اسلام آورد و مسلمان شایسته ای و چون مردی کوتاه قد، بی چیز، نیازمند، برهنه و سیه چرده ای زشت رو بود، رسول خدا صلی الله علیه و آله او را به لحاظ غربت و برهنگی اش، به حمراه خود برد و یک پیمانه غذا با ظرفی خرما به او داد و دو ردا بر او پوشانید و به او دستور داد: در مسجد بماند و در آنجا بخوابد. به خواست خدا وی مدتی در مسجد ماند تا غریبان نیازمندِ به اسلام گرویده، در شهر مدینه فراوان شدند و مسجد برایشان تنگ شد. آنگاه خدای عزّوجلّ به پیامبرش وحی فرمود که مسجد را پاکیزه کن و کسانی را که شب در مسجد می خوابند از آن بیرون کن و فرمان به بستن درهای حجره کسانی بده که دری به مسجد دارند. بجز درِ حجره علی علیه السلام و فاطمه علیهاالسلام. حتماً هیچ جنبی از آن پا نگذارد و غریبی در آن نخوابد.

_ امام فرمود _ : آنگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمان به بستن درهای منزل ایشان، داد مگر درِ حجره علی علیه السلام و فاطمه علیهاالسلام که آن را به حال خود گذاشت».(1)

نبینم در مسجد بخوابی!

ابوالاسود دوئلی گوید:

من دوست داشتم ابوذر را ببینم تا علت بیرون آمدنش از مدینه را بپرسم. پس، در ربذه فرود آمدم و به او گفتم: مرا خبر نمی دهی که آیا به میل خود از مدینه بیرون آمدی یا به زور تبعیدت کردند؟