فروغ مساجد (4) : سومین همایش بین المللی هفته جهانی گرامی داشت مساجد صفحه 246

پیامبر صلی الله علیه و آله به او فرمود: «کیف أصبَحْتَ یا فلان؟» این فلانی حالت چطور است؟ چگونه صبح کردی؟ پاسخ داد: ای رسول خدا صلی الله علیه و آله با یقین کامل وارد صبح شدم. پیامبر اکرم از سخنش تعجب کرد (یا لذّت برد) و به او فرمود: هر یقینی را حقیقتی است، حقیقت یقین تو چیست؟ پاسخ داد ای رسول خدا به راستی یقین من همان چیزی است که مرا محزون نموده و سبب شب بیداری و تشنگی ام در روزهای بسیار گرم شده است _ کنایه از قیام شب و صیام روز _ به دنیا و آنچه در آن است رغبتی ندارم تا آنجا که گویا عرش پروردگارم را می نگرم که برای محاسبه ی اعمال برپا شده است و خلایق برای حسابرسی گرد آمده اند و من نیز در میانشان هستم و گویا اهل بهشت را می بینم که در نعمت می خرامند و با تکیه زدن بر کرسی ها، به معرفی یکدیگر می پردازند و گویا دوزخیان را می نگرم که گرفتار عذابند و به فریادرسی ناله سر می دهند و گویا هم اکنون آهنگ زبانه کشیدن آتش را می شنوم که در گوش هایم طنین انداز است.

آنگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

«هذا عَبدٌ نوّر اللّه قلبه بالإیمان».

«این جوان، بنده ای است که خداوند دلش را به نور ایمان روشن کرده است».

سپس به او فرمود:

«اَلزِم ما أنت علیه».

«براین حال که داری، ثابت قدم باش».

آن جوان گفت: ای پیامبر خدا، از خدا بخواه تا شهادت در رکاب شما را نصیبم گرداند، رسول خدا صلی الله علیه و آله برایش دعا کرد و طولی نکشید که در یکی از غزوه های آن حضرت شرکت جست و پس از شهادت نه تن شهید شد و او دهمین نفر بود.(1)