فروغ مساجد (4) : سومین همایش بین المللی هفته جهانی گرامی داشت مساجد صفحه 248

این رویداد تاریخی به نیکی بیانگر آن است که مسجد در اسلام، جایگاه نمایش پیوستگی و همبستگی مسلمانان است؛ از این رو چنانچه کسانی بخواهند با رفتار منافقانه ی خود به نقش مسجد، آسیب برسانند، باید قاطعانه با آنان برخورد نمود. همچنان که با مسجدی که به منظور ایجاد تفرقه و نفاق در جامعه اسلامی بنا شود نیز به طور جدّی مبارزه خواهد شد.(1) البتّه رویدادهایی این چنین هرگز نباید دست آویزی برای برخوردهای سطحی و تنگ نظرانه با مسلمانان باشد. حادثه ای که گذشت مربوط به کسانی است که واقعا به قصد ایجاد نفاق و تفرقه و استهزای مسلمانان در مسجد حاضر می شدند.

بنابراین، اختلاف های مذهبی در میان پیروان اهل مذاهب گوناگون و نیز اختلاف سلیقه در میان پیروان هر مذهب را باید کاملاً از مقوله ی یاد شده جدا کرد.

خوشبویی و مسجد

گروهی از اهالی عراق نزد ابن عباس آمدند و گفتند: آیا غسل جمعه را واجب می دانی؟ گفت: خیر، ولی این غسل، برای کسی که آن را انجام می دهد بهتر است، امّا بر کسی که غسل نکند، اشکالی وارد نیست. اکنون به شما خبر می دهم که مسئله ی غسل کردن چگونه پیدا شد، مردم زحمتکشانی بودند که لباس پشمی می پوشیدند و بار بر پشت خود حمل می کردند و مسجدشان نیز چونان کلبه ای تنگ و کوتاه سقف بود.

رسول خدا صلی الله علیه و آله در روزی گرم به مسجد آمد و دید که مردم در آن لباس پشمین عرق کرده بودند، به حدّی که از بدنشان بویی ناخوشایند و آزار دهنده، به مشام می رسید، وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله این بو را استشمام کرد، فرمود:

«ای مردم، هرگاه روز جمعه فرا رسید، غسل کنید، و هر یک از شما بهترین روغن و عطری که دارد، استعمال کند».