محبت زنان وکودکان در سیره پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم صفحه 174

همچنین در باره امام حسن و امام حسین علیه السلام فرمودند:

اَلْحَسَنُ وَ اَلْحُسَیْنُ رَیْحَانَتَایَ فِی اَلدُّنْیَا وَ اَلْآخِرَهِ؛(1)

حسن وحسین دو دسته گل من در دنیا و آخرت اند.

گل را باید بویید. باید از او محافظت و نگهداری کرد. باد شدید، تندی و خشونت گل را پژمرده می کند و از بین می برد. بچه ها فطرتشان صاف و زلال است، باید مواظب باشیم آنها را اذیت نکنیم. باید به آنها محبت بورزیم. همین مهر و محبت، جلب رحمت الهی می کند. امام صادق علیه السلام فرمودند:

إِنَّ ٱللهَ لَیَرْحَمُ ٱلعَبْدَ لِشِدَّهِ حُبَّهِ لِوَلَدِهِ؛(2)

بدون تردید، خداوند بر بنده خود به خاطر شدت محبت به فرزندش رحم می کند.

در کام جان کودکان

بچه ها بسیار مورد توجه و عنایت رسول گرامی اسلام بودند. وقتی به

دنیا می آمدند، آنان را به محضر پیامبر می آوردند و آن حضرت در گوش آنها اذان و اقامه می گفتند. بچه ای که تازه به دنیا آمده است، روح و جانش دست نخورده است. اولین چیزی که باید به او القا شود، اذان و اقامه است. شعاری که با لفظ جلاله «الله» شروع می شود، و با لفظ جلاله «الله» پایان می یابد.