البیع بررسی گسترده ی فقهی بیع «اهمیت بیع، تعریف بیع و شماری از عقود، گستره ی بیع و افتراق آن از سایر عقود صفحه 160

معنای از بین بردن اعتباری طرف اضافه یعنی مملوک است که به تبع آن خود اضافه یعنی ملکیت از بین می رود؛ چون آن چه مالک بر آن تسلط دارد مملوک است؛ نه ملکیت. مثلاً زید که مالک کتاب است یعنی مسلط بر کتاب است و می تواند آن را جابه جا یا در عالم اعتبار اعدام کند، ولی بر ملکیت کتاب تسلطی ندارد تا بتواند در عالم اعتبار اعدام کند؛ چون انسان مالک ملکیتش نیست که بر آن تسلط داشته و بتواند تصرف کند.

ایشان در تشبیه معقول به محسوس، ملکیت و اضافه ی ملکی را به رشته و خیطی تشبیه می کنند که از طرف مالک به مملوک بسته شده است و در حقیقتِ نقل می فرمایند: آن چه در نقل، معاوضه می شود مملوک است و آن رشته تغییر نمی کند؛ مثلاً در مبادله ی کتاب زید با قلم عمرو، در حقیقت آن خیط و رشته ای که بین زید و کتابش بسته شده تغییر نمی کند، بلکه آن سر خیط که به کتاب بسته شده باز می شود و به جای آن به قلم بسته می شود و نیز آن خیطی که بین عمرو و قلمش بسته شده تغییر نمی کند، بلکه آن سر خیط که به قلم بسته شده باز می شود و به جای آن به کتاب بسته می شود.