بررسی فقهی احکام رشوه، غش و کم فروشی صفحه 118

عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ - علیه السلام - قَالَ: أَیُّمَا وَالٍ احْتَجَبَ عَنْ حَوَائِجِ النَّاسِ، احْتَجَبَ اللَّهُ عَنْهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ عَنْ حَوَائِجِهِ وَ إِنْ أَخَذَ هَدِیَّهً کَانَ غُلُولًا وَ إِنْ أَخَذَ الرِّشْوَهَ فَهُوَ مُشْرِکٌ. (1)

این روایت از لحاظ سند حداقل به خاطر أبی جارود (2) که رئیس فرقه ی جارودیه است و توثیق ندارد، ناتمام است.

أصبغ بن نباته از امیرالمؤمنین - علیه السلام - نقل می کند که فرمودند: هر والی که بین خودش و مردم، حجاب و مانع قرار دهد، خداوند متعال هم در روز قیامت بین خودش و بین او و حوائجش مانع قرار می دهد و اگر هدیه قبول کند، خیانت است و اگر رشوه اخذ کند، مشرک است.

وجه استدلال به روایت اصبغ

در این روایت، هدیه را هم عرض و قسیم رشوه قرار داده و حکم به