بررسی فقهی احکام رشوه، غش و کم فروشی صفحه 121

(خیانت) است و در بعضی از روایات آمده است: هدیه ی عمّال سحت است.

این روایت در مجامع روایی شیعه وجود ندارد، فقط از طریق اهل تسنن نقل شده که سند صحیحی ندارد و نمی تواند به عنوان دلیل باشد.

در این روایت می فرماید: هدایای عمال، غلول یا سحت است، ولی در روایت قبلی که آن هم از طرق اهل سنت بود، فرمود: هدایای امراء، غلول است.

البته این دو روایت «هَدِیَّهُ الْأُمَرَاءِ غُلُولٌ» و «هدیه العمال غلول» را می توان دو گونه معنا کرد: یکی این که هدایایی که أمراء یا عمّال به دیگران می دهند غلول است و دیگری هدایایی که به امراء و عمّال می دهند غلول است، امّا با توجه به روایتی که فرمود «وَ إِنْ أَخَذَ هَدِیَّهً کَانَ غُلُولاً» و با توجه به ذهنیت متشرعه، أظهر این است که معنای دوم مراد است.

روایت عیون الأخبار

وَ فِی عُیُونِ الْأَخْبَارِ بِأَسَانِیدَ تَقَدَّمَتْ فِی إِسْبَاغِ الْوُضُوءِ (1) عَنِ