بررسی فقهی احکام رشوه، غش و کم فروشی صفحه 195

مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ الْمُخْتَارِ الْقَلَانِسِیّ (1) مِثْلَه. (2)

این روایت از لحاظ سند تمام است.

حسین بن مختار می گوید: به امام صادق - علیه السلام - عرض کردم: ما قلانس(کلاه) درست می کنیم و پنبه کهنه در آن می گذاریم و می فروشیم، ولی به مردم نمی گوییم که داخل آن ها پنبه کهنه است، حضرت فرمودند: دوست می دارم که بگویید چه چیزی داخل آن است [پنبه نو است یا پنبه کهنه].

البته این روایت به این صورت، دالّ بر حرمت نیست، امّا در عین حال، اهتمام به مسأله ی تبیین را حتی در یک مسأله ای که مهم نیست نشان می دهد و دالّ بر کراهت است.

10. حدیث مناهی

وَ [مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْن] بِإِسْنَادِهِ عَنْ شُعَیْبِ بْنِ وَاقِدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ زَیْدٍ عَنِ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ - علیهم السلام - فِی حَدِیثِ الْمَنَاهِی عَنْ رَسُولِ اللَّهِ - صلی الله علیه و آله و سلم - أَنَّهُ قَالَ: وَ مَنْ غَشَّ مُسْلِماً فِی شِرَاءٍ أَوْ بَیْعٍ فَلَیْسَ مِنَّا وَ یُحْشَرُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَعَ الْیَهُودِ لِأَنَّهُمْ أَغَشُّ الْخَلْقِ.

قَالَ: وَ قَالَ - علیه السلام - : لَیْسَ مِنَّا مَنْ غَشَّ مُسْلِماً.