بررسی فقهی احکام رشوه، غش و کم فروشی صفحه 31

صفحه 31

است. سحت انواع زیادی دارد؛ از جمله¬ی آن است، آن¬چه که به واسطه¬ی کارکردن برای دولت ظالم به دست می آید و از جمله¬ی سحت است اجر و مزد قُضات و اجرت فواجر و پول فروش شراب و نبیذ مست کننده (1) و ربا بعد از آن¬که دلیل بر حرمتش قائم شد امّا رشوه ی در احکام ای عمّار! همانا کفر به خداوند عظیم و به رسولش - صلی الله علیه و آله و سلم - است.

در این روایت، مُزد قاضی از موارد سحت شمرده شده¬ است، البته مزد، غیر از رشوه و یا ارتزاق از بیت المال است. درباره ی حکم اجرت قاضی احتمالاتی مطرح است:

احتمالات مطرح شده درباره ی حکم اجرت قاضی

1. اگر عبارت «وَ مِنْهَا أُجُورُ الْقُضَاهِ» بیان از موصول «مَا أُصِیبَ» در عبارت «مِنْهَا مَا أُصِیبَ مِنْ أَعْمَالِ الْوُلَاهِ الظَّلَمَهِ» باشد، مقصود خصوص قُضات جور در سیستم جائرانه است که مزدشان سُحت می¬باشد، کما این که در بعضی از روایات دیگر (2) نیز می توانیم این را به دست آوریم.


1- نبیذِ مسکر حرام است؛ نه غیر مسکر. گاهی برخی به خاطر طعم بد چیزی، خرمایی به آن اضافه می¬کنند تا طعم شیرینی بگیرد، مادامی¬که این خرما تخمیر نشده، مصداق نبیذ مسکر و حرام نیست. گرچه از حیث لغت، مصداق نبیذ می-باشد؛ زیرا نبیذ به معنای انداخته ¬شده نَبَذَ فیه شیء: چیزی افتاد در آن است.
2- روایتی بالخصوص در این مورد یافت نشد، امّا شاید بتوانیم از این روایت استفاده کنیم: وسائل الشیعه، ج 27، کتاب القضاء، ابواب آداب القاضی، باب 8، ح 1، ص 221: مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ: سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ - علیه السلام - عَنْ قَاضٍ بَیْنَ قَرْیَتَیْنِ یَأْخُذُ مِنَ السُّلْطَانِ عَلَی الْقَضَاءِ الرِّزْقَ فَقَالَ ذَلِکَ السُّحْتُ.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه