احکام عمومی بازار صفحه 136

می کردند. پس خداوند ربا را حرام فرمود، تا مردم از حرام خواری دست کشیده، به تجارت و خرید و فروش روی آورند و زیادی مال را به یکدیگر قرض دهند.(1))

همچنین در پاسخی دیگر به علت تحریم ربا می فرماید:

«لئلا یتمانع الناس المعروف»؛

تا این که مردم از احسان کردن به یکدیگر دریغ نورزند.(2)

امام علی(علیه السّلام) در مورد عوامل آلوده شدن به ربا می فرماید:

«معاشر الناس ! الفقه ثم المتجر، الفقه ثم المتجر. والله للربا فی هذه الامه أخفی من دبیب النمل علی الصف»؛

ای مردم! ابتدا احکام، سپس تجارت! به خدا قسم که ربا در میان این امت مخفی تر از حرکت مورچه بر روی تخته سنگ سیاه است. (3)

همچنین می فرماید:

«من اتجر بغیر فقه فقد ارتطم فی الربا»

آن که بدون دانستن احکام دین، تجارت و کسب کند، به ورطه ربا درافتد. (4)

فرق معامله با ربا

عده ای می گویند: ربا مانند بیع است! ربا حلال است؛ همان طور که بیع حلال است. قرآن کریم در واکنش به این ادعا فرموده است:

1- وسائل الشیعه، ج18، ص116.
2- مسند الإمام الصادق(علیه السّلام)، ج 1، ص 53.
3- وسائل الشیعه، ج5، ص150.
4- نهج البلاغه ، حکمت 444.