مکاسب محرمه: درس های خارج فقه حضرت آیه الله حاج شیخ محمدجواد فاضل لنکرانی دام ظله جلد اول صفحه 405

ضامن قیمت آن خواهد بود؛ ولی در مقابل آنها شافعی معتقد است که بیع سگ به طور مطلق چه معلّم و چه غیر معلّم جایز نیست.

همچنین ایشان در النهایه نیز ضمن برشمردن درآمدهای حرام می فرماید:

وکذلک ثمن الکلب إلّاما کان سلوقیاً الصّید؛(1) ثمن سگ حرام است مگر آن که تربیت شده برای صید و سلوقی باشد.

ب) دیدگاه شیخ مفید

شیخ مفید قدس سره در المقنعه می نویسد:

وثمن الکلب حرام إلّاما کان سلوقیاً للصّید؛(2) ثمن سگ حرام است، مگر سگ صید سلوقی.

ج) دیدگاه علاّمۀ حلّی

علاّمۀ حلّی قدس سره در منتهی المطلب آورده است:

وقد أجمع علمائنا علی تحریم بیع ما عدا الکلب الصید والماشیه والزرع والحائط من الکلاب؛(3) اجماع قائم است بر این که بیع سگ، بجز سگ صید، ماشیه، زرع و حائط حرام است.

همچنین در تذکره الفقهاء می نویسد:

الکلب إن کان عقوراً، حرّم بیعه عند علمائنا؛(4) بیع سگ هراش، نزد علمای ما حرام است.

بنا بر این، از جمع بین عبارات فقها می توان نتیجه گرفت که ایشان بیع سگ هراش

1- (1) . النهایه فی مجرّد الفقه والفتاوی: ص 364.
2- (2) . المقنعه: ص 589.
3- (3) . منتهی المطلب: ج 15 ص 354.
4- (4) . تذکره الفقهاء: ج 10 ص 26.