مهریه و جهیزیه در اسلام و ایران صفحه 1

دیباچه

فلسفه مهریه، ابراز محبت و افزایش عُلقه همسری است، اما متأسفانه در پاره ای موارد به ابراز فخرفروشی و خودبرتربینی تبدیل شده است. هرچند مهریه موجب استحکام روابط خانوادگی است، به سفارش اسلام، مهر زن باید به گونه ای باشد که مرد بتواند با آسودگی خاطر و رضایت قلبی آن را بپردازد و هیچ گونه فشار مالی یا روحی بر مرد وارد نشود. امام صادق علیه السلام درباره زیاد نبودن مهریه فرموده است:

اِنِّ مِنْ بَرَکَهِ الْمَرأَهِ قِلّهَ مَهْرِها و مِنْ شُؤمِها کَثْرهَ مَهْرِها.(1)

از برکت زن، کم بودن مهریه اش و از بدیُمنی او زیادی مهرش است.

آموزه های دینی افزایش مهریه را نشانه همدلی و مودت نمی شمارند، بلکه آن را ابزار دشمنی می دانند. امام علی علیه السلام می فرماید: «لاتُغالوا بِمُهور النِّساءِ فَتَکُونَ عَداوهً؛ مهریه های زنان را گران و سنگین نکنید، که موجب دشمنی می شود».(2)

مهر زنان بیان کننده جایگاه اجتماعی زنان نیست تا بر اساس آن، به افزودن بر مهر اقدام کنیم. این کار با اصل و هدف ازدواج که بنیان گذاری بنایی مستحکم برای دست یابی به آرامش و سعادت و قرب است، منافات دارد. خوشبختی واقعی، در پناه یک زندگی آرام و آرامش در کنار همسری