مهریه و جهیزیه در اسلام و ایران صفحه 7

صفحه 7

در قرآن، از مهر با عنوان های صداق، فریضه، اجر، نحله و امتاع یاد شده است. در روایت ها، علایق و حباء؛ در بیان فقها عقر و در لسان عرب، سیاق و نافجه برای این منظور به کار می رود.(1) «در زبان فارسی از آن با عنوان های صداق، کابین و مهریه یاد می شود».(2)

مهر در اصطلاح، صداق یا مالی است که زن به واسطه ازدواج، مالک آن است و مرد ملزم به پرداخت آن به زن می شود. مهر معمولاً اقلامی است که با توافق زوجین مشخص می شود و مرد به صورت نقد یا تعهد در ذمه، به پرداخت آن موظف است و این اقلام و تعهد، به صورت مکتوب، ثبت و ضبط می شود.(3)

جهیزیه

در فارسی، «جهیزیه، جهاز و جهیز، رخت عروس»به یک معنا به کار می رود.(4) در متون دینی، جهیزیه، محصول مهریه است و به اموالی گفته می شود که عروس با مهریه خود تهیه کرده است.


1- نک: پایان نامه طالبی احمد آبادی، مؤسسه آموزشی _ پژوهشی امام خمینی رحمه الله، 1381.
2- علی اکبر دهخدا، لغت نامه، تهران، سیروس، 1338 ه_ . ق، ج 46، ص 181.
3- سید حسین شرف الدین، تبیین جامعه شناختی مهریه، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی _ پژوهشی امام خمینی رحمه الله، 1380، چ 1، ص 124.
4- لغت نامه دهخدا، ج 16، ص 183.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه