مهریه و جهیزیه در اسلام و ایران صفحه 73

زندگی را در اختیار دارند و تنها چون قدرت تهیه وسایل لوکس، تجملاتی و تشریفاتی را ندارند و در مقایسه با طبقه مرفه جامعه امکانات کمتری در اختیار دارند، از احساس نداری دروغین و خودساخته عذاب می کشند. در عصر اشراف سالاری، یعنی همان عصر بربریت، این سبک های اتلاف آمیزِ نمایش دارایی ها و چشم و هم چشمی ها، به طبقه تن آسای واقع در رأس هرم اجتماعی، منحصر بود. حال آنکه آن نمایش ها اکنون سراسر ساختار اجتماعی را فرا گرفته است. هر طبقه تا آنجا که می تواند، سبک زندگی طبقه بالاتر از خود را الگو قرار می دهد و با همه توانش می کوشد تا همانند آنها زندگی کند. در این میان، طبقه فقیر گرچه از نظر مادی در موقعیتی بهتر از گذشته قرار دارد، بیشتر از نیازمندان دوره های پیشین، در زندگی رنج می برد. نظام موجود، گرچه فقیر زحمت کش را به معنای مطلق، فقیرتر نساخته است، آنها را در نظر خودشان فقیرتر معنا کرده است.

پس امروزه نمایش هایی بسیار شدیدتر از گذشته در جامعه اجرا می شود. از سوی دیگر، عده بیشتری می کوشند در عمل از این نمایش ها پیروی کنند. بدین ترتیب، چشم و هم چشمی، در زندگی امروزی شدت می گیرد و مهریه، یکی از عرصه های چشم و هم چشمی می شود. گاه به علت حسادت ها و رقابت های خانواده دختر با دیگران، مبلغ مهریه تا حد غیرعاقلانه ای بالا می رود. گویا این خانواده ها مهریه را قیمت دخترانشان پنداشته اند، که روز به روز بر آن می افزایند.(1)

د) بیم از آینده

همان گونه که در بحث کارکردهای اجتماعی مهریه گفتیم، در نظر برخی، مهریه، ضامنی برای حق طلاق است. همین عامل سبب شده است که مقدار