نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 1 صفحه 252

رجال دارند. نساء اهل کتاب یعنی رجالشان مراد نیست؛ بلکه زن های اهل کتاب مورد بحث هستند.

و قسم دیگر این است که اضافۀ جزء و کل نیست بلکه اضافه ای که کاملاً مباین است مثل غلام زید که اضافۀ غلام، جزء زید نیست بلکه یک چیز اجنبی است که اضافه به زید شده است. در اینجا هم اضافۀ نساء به اهل کتاب اضافۀ زوجیت و همسری می باشد و مراد محقق نیز این قسم می باشد. و این قسم را نه تنها محقق در توجیه فرمایش شیخ آورده اند (مراد از نساء اهل ذمّه، زوجات اهل ذمّه است و جون زوجات آنها حکم امۀ خود شخص را دارد نسبت به بعض الاحکام، پس همان طور که شخص می تواند به امۀ خود نگاه کند به زوجات اهل کتاب نیز می تواند نگاه کند) بلکه اضافۀ نساء به نحو اضافۀ زوجیت یک معنای متعارف و شایع است تا حدی که شیخ محمد عبده در تفسیر (المنار) راجع به «نسائنا» که در آیۀ مباهله است، این نحو اضافه را دلیل قاطع بر بطلان روایاتی در فضیلت حضرت زهراء (سلام الله علیها) و این که مراد از نساءنا حضرت فاطمه (سلام الله علیها) است، که خودشان (سنی ها) نقل کرده اند گرفته که البته حرف باطلی است و جوابش را به تناسب بزودی بحث خواهیم نمود. ولی از این استفاده می شود که چنین شیوعی در بین آنها رواج دارد.

و فی الجمله ما هم می دانیم که اضافاتی مثل «نساء النبی» یا «نسائکم حرثٌ لکم» و امثال این اضافه ها اضافۀ زوجیتی است.

ب): بررسی مجدد روایت عبّاد بن صهیب (یادآوری و تکمیل)

1 - روایت عباد بن صهیب به نقل کافی در بعضی جهات یک نحوه اختلافاتی با نقل صدوق دارد

اشاره

که در بعضی جاها نقل صدوق بهتر است و در بعضی جاها نقل کافی(1). مثلاً در (کافی) دارد «لا بأس بالنظر الی رءوس اهل تهامه و الاعراب» ولی در