نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 1 صفحه 306

1377/8/30 شنبه درس شمارۀ (39) سال اول

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

کتاب النکاح

خلاصۀ جلسات قبلی و این جلسه:

در جلسات گذشته، دربارۀ «نِسائِهِنَّ» در آیه 31 سورۀ نور بحث شد، در این جلسه، ابتداء نظر مرحوم سید در عروه مورد بررسی قرار می گیرد، سپس ایراداتی که ممکن است بنظر مختار مطرح شود، بررسی و پاسخ داده می شود و سپس روایت حفص بعنوان دومین دلیل عدم جواز الکشف لدی النساء الکافره مورد بحث قرار می گیرد.

الف - تکملۀ بحث دربارۀ «نِسائِهِنَّ»

1) بررسی نظر سیّد دربارۀ «نِسائِهِنَّ»

دربارۀ «نِسائِهِنَّ» در سورۀ نور که وجوب ستر برای ایشان استثناء شده است، احتمالاتی مطرح شد، که بنظر ما اظهر احتمالات این است که مراد «مؤمنات» باشد. ولی مرحوم سید در عروه احتمال داده است که مقصود از نسائهن «همراهان زن» باشد در انتهای مسئله 28 می فرمایند:

«لاحتمال کون المراد من نسائهن الجواری و الخدم لهنّ من الحرائر».

این احتمالی که مرحوم سید مطرح کرده است، دو اشکال دارد:

اشکال اوّل: اگر در مورد استثناء در نسائهن همراهان زن باشد، پس دیگر زن های مسلمان که از همراهان او نیستند از مستثنیات خارج بوده و قهراً داخل در مستثنی منه می باشند. با اینکه مسلم است که بین زنهای مسلمان فرقی نیست و غیر همراهان هم مثل همراهان هستند و کشف نسبت به همۀ آنها جایز است.