نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 1 صفحه 324

صفحه 324

این نقل صحیح تر بنظر می رسد چون در سایر قطعات خبر همگی(1) به صیغه خطاب به حضرت امیر المؤمنین علیه السلام آمده و مناسب است این قطعه هم به صیغه خطاب باشد.

ان قلت: این گونه تعابیر به صیغۀ خطاب قبیح نیست.

قلت: حالا قدری قبیح است ولی در محیط صدور روایات قبیح نبوده، عادات در قبیح بودن و موهون بودن تأثیر دارد.

بهر حال این گونه اختلافات در بحث ما تأثیری ندارد، ولی به نظر ما این روایت اولاً ذاتاً دلالت ندارد. ثانیاً اگر ظهور ابتدائی هم داشته باشد به دلیل ادله معارض باید از این ظهور دست بکشیم.

5) مناقشه در دلالت روایت وصیه النبی صلی الله علیه و آله

در این روایت نزدیک به 30 قطعه(2) وارد شده که در آن اوامر و نواهی خطاب به حضرت امیر صلوات الله علیه در آداب نزدیکی با همسر دیده می شود، اکثر قریب به اتفاق اوامر و نواهی الزامی نیست بلکه اوامر آن استحبابی و نواهی آن تنزیهی است، و امر و نهی اگر در سیاق اوامر و نواهی غیر الزامی قرار گیرد دیگر ظهور در الزام ندارد، پس از نهی در این قطعه از حدیث هم حرمت استفاده نمی شود.

البته در پاره ای از نقلهای این روایت کلمه «کره» دیده می شود که ممکن است گمان رود که خود دلیل بر عدم حرمت است: مانند روایت الحسین بن زید عن الصادق علیه السلام:


1- (1) قطعۀ دیگری هم در روایت در نقل فقیه و امالی به صیغۀ غایب است ( یا علی من کان جنباً فی الفراش مع امرأته فلا یقرأ القرآن فانّی اخشی أن تنزل علیهما نار من السماء فتحرقهما) که در نقل علل همۀ عبارت به صیغه خطاب شده است: اذا کنت... مع امرأتک فلا تقرأ... علیکما... فتحرقکما
2- (2) البته نقل فقیه، یک قطعه از روایت ( یا علی لا تجامع امرأتک فی لیله الفطر) به جهت مشابهه با قطعۀ مربوطه به لیله الاضحی سقط شده است.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه