نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 1 صفحه 350

1377/9/7 شنبه درس شمارۀ (43) سال اول

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

کتاب النکاح

خلاصۀ جلسات قبلی و این جلسه:

در جلسه گذشته پیرامون حکم نگاه مرد به زن اجنبیه سخن گفتیم و دلائل مورد نظر آقای خوئی را مطرح و بررسی نمودیم، برخی را مردود و برخی را قابل استثناء شمردیم، اینک به بحث حکم نگاه زن به مرد می پردازیم و ادعای اتفاق «حرمت نگاه زن به مرد» را بررسی می کنیم.

***

الف - حکم نگاه زن به مرد

1) بررسی ادعای اجماع بر حرمت

اشاره

عده ای از فقها، «حرمت نگاه زن به مرد اجنبی» را مثل «حرمت نگاه مرد به زن اجنبیه» مسلّم دانسته اند و حتی گروهی از آنان حکم در اینجا را از «حرمت نگاه به اجنبیه» مهم تر شمرده اند،(1) چرا که در آنجا استثناهایی وجود دارد، ولی در حرمت نگاه به اجنبی، به نظر ایشان استثنایی هم وجود ندارد.

*نظر گروهی از متأخرین

صاحب حدائق ادعای خلاف کرده(2) ، صاحب ریاض قائل شده که بر تسویه این دو حکم منعاً و جوازاً اجماع قائم است(3) ، صاحب مستند نیز بر تسویۀ دو

1- (1) مثلاً در وسیله النجاه 147:3، مسئلۀ 19 از اوائل کتاب النکاح می خوانیم: «لا یجوز للمرأه النظر الی الاجنبی کالعکس، و استثناء الوجه و الکفین فیه اشکل منه فی العکس.»
2- (2) قال فی الحدائق: الظاهر أنه لا خلاف فی تحریم نظر المرأه الی الاجنبی» ج 65/23
3- (3) قال فی الریاض: «و تتحد المرأه مع الرجل فتمنع فی محل المنع و لا فی غیر اجماعاً» ج 74/2