نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 2 صفحه 202

صفحه 202

1377/12/10 دوشنبه درس شمارۀ (76) کتاب النکاح/سال اول

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس قبل و این جلسه:

بحث جلسه گذشته در ادلۀ جواز نظر به محارم بود، صحیحه عبید بن زراره در این زمینه مطرح گردید، در این جلسه دلالت این روایت بر جواز نظر به سرِ محارم (به طور کلی) اثبات می گردد و اشکالی که در این استدلال توهم می گردد، پاسخ داده می شود، در ضمن به بررسی کلام مرحوم آقای خوئی (ره) در بارۀ محارم رضاعی می پردازیم (ایشان با توجه به تعلیل واردۀ در روایات خاصۀ رضاع، حکم جواز نظر را در مواردی که حرمت نکاح به وسیلۀ رضاع با ادلۀ خاصه «نه عمومات رضاع» ثابت شده نیز تعمیم می دهند) همچنین اشکالی را که در جلسۀ قبل به کلام ایشان وارد ساختیم، با تقریبی پاسخ می دهیم ولی از جهت دیگر تمسّک به تعلیل را ناتمام می دانیم.

***

الف): بررسی صحیحۀ عبید بن زراره:

1) نگاهی دیگر به روایت

در این روایت سائل می پرسد که ما جلسات سرور یا حزن داریم که جمعیت زیادی از مرد و زن در آن اجتماع کرده اند، گاهی زن خجالت می کشد (یا سبک می شمارد(1)) که سر خود را نزد مردی که با وی قرابت رضاعی دارد باز کند، هر


1- (1) - این دو معنی بنا بر دو نسخۀ «استحیت» و «استخفت» می باشد، استخفاف به معنای سبک شمردن و منافی دانستن یک امر با متانت و سنگینی می باشد.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه