- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 1
- 1377/11/3 شنبه درس شمارۀ (53) کتاب النکاح/سال اول 1
- 1) فایدۀ مراجعۀ به اقوال فقها 1
- الف): نگاهی به اقوال فقها در مسئلۀ استثناء وجه و کفین 1
- اشاره 1
- 2) نظر کلینی (ره) 1
- 3) نظر شیخ صدوق (ره) 2
- 4) نظر شیخ مفید (ره) 3
- 5) نظر شیخ طوسی (ره) 6
- ب):: نتیجه بحث 7
- 7) قائلین به عدم استثناء وجه و کفین و تفصیل در مسئله 7
- 1) خلاصۀ کلام اسداء الرغاب 8
- الف): بررسی آیه غضّ 8
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 8
- اشاره 8
- 3) نتیجۀ بحث 12
- 1) متن آیۀ شریفه 12
- ب):: بررسی آیۀ حجاب 12
- 2) کلام صاحب اسداء الرغاب - قدّس سرّه 12
- 4) نتیجۀ بحث 16
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 17
- اشاره 17
- اشاره 17
- الف): آیۀ «جلباب» 17
- ترجمۀ آیه 18
- 1) استدلال مرحوم آقای مطهری (ره) به آیۀ شریفه 18
- اشاره 18
- * اشکالی بر مفسران 20
- * معنای جلباب 20
- 2) نقد کلام مرحوم آقای مطهری (ره) توسط استاد 20
- * خلط در ترجمه آیه 20
- اشاره 20
- * دفاع از مفسران 22
- ب مختار استاد در تفسیر آیۀ شریفه و علت دستور استفاده از «جلباب» 24
- 1) ادامۀ استدلال به آیۀ «جلباب» و «یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ» 25
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 25
- اشاره 25
- الف): ادامۀ ادلۀ حرمت نظر به وجه و کفین 25
- 2 - نقد استاد مد ظله 26
- 3 - اشکال استاد به استدلال مرحوم آقای مطهری (ره) به آیۀ شریفه: 27
- 1 - مؤلف محقق کتاب وزین (اسداء الرغاب) یکی از ادلۀ تحریم نظر به وجه و کفین را آیۀ حجاب دانسته بودند، 28
- ب تکمله ای بر آیۀ جلباب 28
- 2 - نقد استاد مد ظله 28
- اشاره 28
- دو تذکر مهم: 29
- 1 - طائفه اول: النساء عوره؛ 30
- ج روایات حرمت نظر به وجه و کفین: 30
- اشاره 30
- 2 - تقریب استدلال 30
- 3 - نقد استاد مد ظله: 31
- 4 - طائفه دوم ما دل علی المنع من النظر الی الاجنبیه مطلقاً 32
- 5 - نقد استاد مد ظله: 32
- اشاره 33
- د - چند روایت دیگر 33
- تقریب استدلال 34
- نقد استاد مد ظله 34
- 2) توضیح عبارت حدیث 35
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 35
- 1) متن روایت 35
- الف): بررسی مرسلۀ داود بن أبی یزید العطّار: 35
- اشاره 35
- 3) تفسیر «ما وصفت الثیاب» 37
- 4) کلام صاحب اسداء الرغاب - قدس سرّه - در استدلال به روایت 38
- 5) ردّ استدلال فوق توسط استاد - مد ظلّه - 39
- 1) متن حدیث 42
- ب): بررسی روایه خثعمیه: 42
- 6) نتیجه بحث 42
- 2) تقریب استدلال به روایت بر حرمت نظر به وجه و کفین 43
- 3) پاسخ تقریب فوق توسط استاد - مد ظلّه - 43
- 4) استدلال به روایت بر استثنای وجه و کفین 44
- 5) نظر استاد - مد ظلّه - در بارۀ دو بیان فوق 45
- اشاره 46
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 46
- الف): بررسی مکاتبۀ صفار: 46
- 1) متن روایت 46
- 3) پاسخ شیخ انصاری - قدس سرّه - به تقریب فوق 47
- 5) تقریب دیگری در استفادۀ استثنای وجه از مکاتبۀ صفّار 49
- 6) پاسخ استاد - مد ظلّه - به تقریب فوق 50
- 7) نتیجۀ بحث در بارۀ مکاتبۀ صفار 50
- 1) توضیح استاد - مد ظلّه - در بارۀ استدلال فوق 51
- ب): بررسی روایات دیگر استدلال شده بر عدم استثنای وجه و کفین: 51
- اشاره 51
- 2) پاسخ استاد - مد ظلّه - نسبت به استدلال فوق 52
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 53
- 2) بررسی اشکال کلامی در متن حدیث: (فقه الحدیث) 53
- 1) متن روایت 53
- اشاره 53
- الف): بررسی استدلال به روایت حماد بن عثمان برای اثبات حکم حرمت نظر به وجه و کفین: 53
- 4) پاسخ استاد - مد ظلّه - 56
- 3) چگونگی استدلال صاحب «اسداء الرغاب» به روایت: 56
- 1) روایت عباد بن صهیب و روایات مشابه: 57
- ب): روایات دیگر مورد استناد برای حرمت نظر به وجه و کفین: 57
- 3) پاسخ استاد - مد ظلّه -: 58
- 2) روایت دعائم الاسلام: 58
- 4) ادلّۀ دیگر: 59
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 60
- اشاره 60
- الف): استدلال به حکم عقل برای لزوم ستر وجه و کفین: 60
- 2) لزوم دفع ضرر دنیوی یا اخروی در کلام مرحوم آخوند (ره) 60
- 1) دفع ضرر محتمل و مظنون لازم است 60
- اشاره 63
- 3) بیان استاد «مد ظله» در جمع کلمات مرحوم آخوند (ره) 63
- * تطبیق مطلب فوق بر مورد بحث 63
- اشاره 64
- پاسخ استاد به استدلال فوق 64
- * بنابراین در ما نحن فیه بعد از فقد ادله شرعی باید به احتیاط عمل کرد نه برائت: 66
- ج): اخبار باب: - صحیحه فضیل بن سیار 66
- اشاره 68
- * کلام صاحب جواهر (ره) 68
- الف): دو نکته در تکمیل بحث گذشته: 68
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 68
- اشاره 68
- 1 - نکتۀ اول یکی از ادلۀ وجوب ستر وجه و کفین (و در نتیجه حرمت نگاه کردن به این مواضع) مکاتبه صفار بود. 68
- * نقد کلام آقای خوئی (ره): 69
- * کلام مرحوم شیخ انصاری (ره) 69
- * کلام مرحوم آقای خوئی (ره): 69
- اشاره 70
- 2 - نکته دوم توضیحی پیرامون روایت سماعه که چند جلسۀ پیش بیان شد: 70
- ب صحیحۀ فضیل بن یسار 71
- * اشکال استدلال: 71
- اشاره 71
- * تفسیر اول 72
- * تفسیر دوم 72
- * نقد کلام مسالک الافهام: 72
- * تفسیر سوم 73
- * نقد کلام قلائد الدرر: 73
- * تفسیر چهارم 74
- دفاع از صاحب حدائق (ره) 75
- نکته اول 75
- * نکته دوم 75
- اشکال دوم 76
- اشکال اوّل 76
- 2 - بررسی تفسیر چهارم 76
- نقد کلام اسداء الرغاب 76
- اشاره 76
- اشکال سوم 77
- منابع بحث: 77
- 1) اصل کلام وافی و حدائق و اشکال اول اسداء الرغاب (یادآوری) 78
- اشاره 78
- الف): اشکالات صاحب اسداء الرغاب به معنای وافی در بارۀ صحیحۀ فضیل بن یسار: 78
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 78
- 2) اشکال دوم کتاب اسداء الرغاب 79
- 4) اثبات مقدمۀ دوم و سوم 81
- ب): بررسی کلام اسداء الرغاب توسط استاد - مد ظلّه -: 82
- اشاره 82
- 1) ردّ مقدمه اول 82
- 2) ردّ مقدمه دوم 84
- 3) ردّ مقدمه سوم 85
- 4) نتیجه بحث 85
- اشاره 86
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 86
- الف): ادامۀ اشکالات اسداء الرغاب برای استدلال به صحیحۀ فضیل بر استثنای وجه و کفین: 86
- 2) اشکال چهارم 86
- 1) اشکال سوم 86
- 3) تلفیق این دو اشکال توسط استاد - مد ظلّه 87
- 4) بررسی اشکال توسط استاد - مد ظلّه 88
- 5) اشکال پنجم صاحب اسداء الرغاب 89
- 6) پاسخ استاد - مد ظلّه 90
- 7 - اشکال ششم صاحب اسداء الرغاب و پاسخ استاد - مدّ ظله 92
- 1) معنای مناسب «دون» در صحیحه فضیل 93
- ب): کلام استاد - مد ظلّه - در تفسیر صحیحۀ فضیل 93
- 2) مقدمه ای در استفاده استثنای وجه و کفین بنا بر تفسیر دون به اسفل 93
- ج): نتیجۀ بحث 96
- اشاره 97
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 97
- الف): بررسی دو دلیل مذکور در جواهر برای حرمت نظر به وجه و کفین: 97
- 1) دلیل اول (با توضیح استاد - مد ظلّه -): 97
- 2) چرا صاحب جواهر (ره) تعبیر به «ما تَشْعُرُ» کرده است؟ 98
- 3) پاسخ استاد - مد ظلّه - به دلیل اول: 98
- 5) پاسخ استاد - مد ظلّه 99
- 4) دلیل دوم: (روایت سعد اسکاف) 99
- ب): بررسی امکان استدلال به برخی روایات برای حرمت نظر به وجه و کفین: 100
- 1) روایتی از جعفریات 100
- ج): بررسی ادلۀ مجوّزین نظر به وجه و کفین: 102
- 4) اشکالات استاد - مد ظلّه -: 102
- 1) مقدمه: 102
- 2) اشتباه در ضبط نام راوی در روایت أبو سعید: 103
- اشاره 106
- اشاره 106
- 1) روایت اول: 106
- الف): روایات مورد استناد محقق نراقی (ره): 106
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 106
- 2) نقد استاد مد ظله - به استدلال از روایت 107
- 3) روایت دوم: 108
- 5) روایت سوم: 109
- 1) روایاتی که سماع صوت اجنبی را جایز دانسته اند، 110
- ب): روایاتی که شیخ انصاری (ره) بر جواز به آنها استدلال کرده: 110
- 4) پاسخ استاد - مد ظله 111
- 3) روایاتی که در مورد معالجه مریض وارد شده است 111
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 113
- 1) جواب اجمالی صاحب جواهر به ادله مجوزین نظر به وجه و کفین: 113
- الف): نقل کلام صاحب جواهر - قدس سرّه -: 113
- اشاره 113
- اشاره 113
- 3) ادلۀ جواز نظر به وجه و کفین و پاسخ صاحب جواهر به آنها 114
- 2) پاسخ استاد - مدّ ظله - به جواب اجمالی صاحب جواهر - قدس سرّه 114
- ب): بررسی کلام صاحب جواهر قدس سرّه توسط استاد - مد ظلّه -: 119
- 1) جواب اجمالی استاد - مد ظلّه - نسبت به پاسخ جواهر به دلیل دوم 119
- اشاره 119
- روایت اول: صحیحه فضیل بن یسار 120
- 2) نقل روایت مفسّره «ما ظَهَرَ» 120
- اشاره 120
- روایت دوم: موثقه بکیر 120
- اصل روایت: 120
- روایت چهارم: روایه أبی الجارود 122
- اصل روایت: 122
- اصل روایت: 122
- فقه الحدیث: 122
- بحث سندی: 122
- روایت پنجم: مرسله محاسن 123
- توضیح سندی: 123
- بحث سندی: 123
- فقه الحدیث: 123
- توضیح متنی: 124
- روایت ششم: مرسلۀ جوامع الجامع. 124
- اشاره 125
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 125
- 1) حل تعارض صحیحۀ فضیل با موثقۀ زراره و مصحّحۀ أبی بصیر 125
- الف): بررسی روایات مفسره «ما ظَهَرَ» : 125
- اشاره 125
- 2) مقایسۀ مصحّحه ابی بصیر و مرسلۀ علی بن ابراهیم با روایات دیگر 127
- 3) بررسی کلام صاحب ریاض - قدس سرّه 128
- اشاره 129
- ب): بررسی مجدّد کلام صاحب جواهر - قدس سرّه: 129
- 4) اشاره به سایر روایات بحث 129
- 1) نقد کلام صاحب جواهر - قدس سرّه 129
- 2) نقل اشکال دیگر از صاحب جواهر - قدس سرّه - و بررسی آن 130
- 3) بررسی این اشکال توسط استاد - مد ظلّه 131
- 4) نتیجۀ بحث تا این جلسه 132
- اوّل روایت مسعده بن زیاد (یادآوری و تکمیل): 133
- اشاره 133
- 1) متن روایت: 133
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 133
- الف): بررسی دلالت برخی روایات بر استثنای وجه و کفین: 133
- 3) نقد استاد - مد ظلّه 134
- 2) استدلال صاحب جواهر (ره): 134
- 2) بحث دربارۀ سند و دلالت این حدیث: 135
- 1) متن روایت: 135
- 3) نظر صاحب ریاض (ره) و پاسخ استاد - مد ظلّه -: 136
- 4) استدلال مرحوم شیخ انصاری و پاسخ استاد - مد ظلّه -: 136
- 1) ادعای اجماع در کلام برخی فقها: 137
- ب): آیا اجماعی بر حرمت نظر به «قدمین» وجود دارد؟ 137
- 3) انظار و آراء مخالف در کلمات فقها (جواب نقضی): 138
- 2) تحلیل استاد - مد ظلّه - دربارۀ اجماعات مذکور: (جواب حلّی) 138
- ج): نحوۀ جمع بین روایت مروک بن عبید و روایات دیگر 141
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 142
- الف): روایات مورد استناد مجوّزین 142
- 1 - ادامه بحث در بارۀ مرسلۀ مروک بن عُبید: 142
- اشاره 142
- 3 - مناقشۀ استاد «مدّ ظله» 143
- 2 - وجه اعتماد به مرسله از سوی کلینی و صدوق (رحمه الله علیهما) 143
- ب): روایت صحیحه مسعده بن زیاد: 144
- 1 - بیان صاحب جواهر (ره) در دلالت روایت 144
- اشاره 144
- 2 - پاسخ استاد (مد ظلّه) 145
- ج): روایت علی بن جعفر 145
- 1) تعارض با صحیحۀ فضیل 145
- اشاره 145
- 3) مناقشۀ در راه حل فوق و طرح روایت 146
- اشاره 147
- د) صحیحۀ علی بن سوید: 147
- 1) بیان آقای خوئی (ره) و صاحب جواهر (ره) 147
- 2) نکاتی دیگر در بیان مرحوم آقای خوئی (ره) 147
- 4) پاسخ استاد (مد ظلّه) به بیان مرحوم آقای خوئی (ره) 148
- 3) پاسخ مرحوم شیخ انصاری (ره) از کلام صاحب جواهر (ره) 148
- اشاره 149
- 1) پاسخ صاحب جواهر (ره) 149
- ه) دلیلی دیگر در کلام صاحب ریاض (ره) 149
- 2) مناقشۀ استاد (مد ظلّه) در کلام صاحب جواهر (ره) 150
- الف) روایات موهم استثنای وجه و کفین از حکم حرمت نظر: 151
- اشاره 151
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 151
- اشاره 154
- اول: روایات مربوط به جواز کشف 154
- ب) روایات دال بر استثنای وجه و کفین 154
- نتیجه بحث: 156
- دوم: روایات مربوط به جواز نظر: 156
- ج) بحث درباره روایاتی که میان نظر اول و دوم فرق گذاشته است: 157
- دوم: مراد از روایات مزبور: 157
- اول: روایاتی از پیامبر 9 خطاب به امیر المؤمنین 7: 157
- سوم: روایات دیگر: 158
- چهارم: تحقیق استاد - مد ظله - درباره این روایات: 159
- 2) توضیح مسئله 160
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 160
- 1) متن مسئله 160
- اشاره 160
- الف): بررسی مسئلۀ 32: 160
- 3) بررسی حکم مسئله 162
- 1 - متن روایت: 164
- 2 - تقریب استدلال: 164
- 3 - بررسی کلام مرحوم آقای خوئی - قدس سرّه - 164
- ب): تفسیر عورت 164
- اشاره 164
- الف): بحث دربارۀ روایات مؤیّد نظر مرحوم آقای خوئی (که عورت را ما بین السره و الرکبه دانسته اند) 167
- اشاره 167
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 167
- ب) بررسی روایات مزبور 168
- ج) ادلّۀ مورد نظر استاد - مد ظلّه - (که مراد از عورت سوأتین است): 169
- 1 - کاربرد واژۀ «عورت» در لغت و متفاهم عرفی از آن: 169
- 2 - همچنین در کتب تواریخ و اشعار نیز چه بسا کلمۀ عورت و گاه واژۀ سوأه تعبیر شده است. 170
- اشاره 171
- د) ادلۀ روایی برای نظر مقبول استاد - مد ظلّه 171
- نتیجه: 173
- اشاره 174
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 174
- 1) روایت اول: 174
- اشاره 174
- الف): بقیّه روایات دالّ بر اینکه ما بین السرّه و الرکبه، عورت است: 174
- اشاره 174
- * نظر استاد - سند روایت - 175
- اشاره 176
- * نظر استاد مد ظله - دلالت روایت 176
- 2) روایت دوم، حدیث اربعمائه 176
- * نظر استاد 177
- اشاره 177
- 3) برخورد آقای خوئی (ره) با روایت فوق از نظر سند و مناقشۀ استاد - دام ظلّه 177
- * توثیق قاسم بن یحیی و حسن بن راشد 178
- ب): اقوال در مسئله نظر به محارم: 179
- اشاره 179
- اشاره 180
- 1) قول مخالف و مناقشه استاد 180
- 2) سخنی از ریاض و دلالت آیه شریفه 180
- * مناقشۀ استاد 181
- الف): تفصیل آیه الله خویی (ره) در مقام: 182
- اشاره 182
- اشاره 182
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 182
- ب): تفصیل آیه الله حکیم (ره) در مورد محرّمات رضاعی: 183
- 1) نقد تفصیل 183
- اشاره 183
- 1) ذکر توضیحی برای بیان تفصیل آیه الله حکیم (ره) 184
- 2) اشکال مرحوم آیه الله خویی (ره) به صاحب مستمسک 185
- نقد کلام مرحوم آیه الله خویی (ره) 186
- 3) نقد استاد - مد ظلّه - نسبت به بیانات عَلَمین 186
- نقد کلام مرحوم آیه الله حکیم (ره) 186
- ج): مناقشۀ در کلام آیه الله خویی (ره) در مقام: 188
- تتمّه ای مربوط به جلسۀ قبل 188
- اشاره 191
- خلاصۀ دروس قبل و این جلسه: 191
- 1) مقدمۀ بحث 191
- الف): بررسی حکم جواز نظر به محارم رضاعی: 191
- 2) اشکال مرحوم آقای حکیم (ره) به صاحب عروه (ره) و جواب مرحوم آقای خوئی (ره) (یادآوری) 196
- اشاره 196
- 3) بررسی کلام بزرگان توسط استاد - مد ظلّه 196
- احتمال دوم در کلام مرحوم آقای حکیم (ره) 197
- احتمال اول در کلام مرحوم آقای حکیم (ره) 197
- ب): ادلۀ دیگر جواز نظر به محارم رضاعی: 198
- اشاره 198
- 1) اشاره به ادلۀ مرحوم آقای خوئی (ره) بر ملازمه بین حرمت نکاح و جواز نظر (یادآوری) 198
- 2) کلام استاد - مد ظلّه - در بارۀ کلام مرحوم آقای خوئی - قدس سرّه 199
- اشاره 202
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 202
- 1) نگاهی دیگر به روایت 202
- الف): بررسی صحیحۀ عبید بن زراره: 202
- 2) اشکال بدوی روایت 203
- 3) پاسخ اشکال توسط استاد - مد ظلّه 204
- 1) اصل کلام آقای خوئی (ره) و اشکال استاد - مد ظلّه - (یادآوری) 205
- ب): بررسی کلام مرحوم آقای خوئی - قدس سرّه 205
- 3) پاسخ تقریب فوق توسط استاد - مد ظلّه 206
- 1) متن عروه: 208
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 208
- الف): حکم نگاه به مملوکه: 208
- اشاره 208
- 3) نظر استاد - مدّ ظلّه 209
- 4) دلیل مسئله - آیا اجماعی ثابت است یا نه؟ 210
- اشاره 210
- * مناقشه مرحوم آقای خوئی در اجماع مورد نظر علامه و محقق کرکی 210
- * نقد استاد (دام ظله) بر کلام مرحوم آقای خوئی 211
- * عبائر فقهاء عظام 212
- ب - وجه تعدی از «حرمت وطی» به «حرمت نظر» 214
- 1) تحلیل اشکال مرحوم آقای خوئی (ره) 216
- اشاره 216
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 216
- الف): بحثی در بارۀ اشکال مرحوم آقای خوئی (ره) به اجماع مورد ادعای مرحوم علامه (قدس سرّه): 216
- 2) پاسخ استاد - مد ظله - به اشکال مرحوم آقای خوئی (ره): 217
- 2) تقریب استدلال مرحوم آقای خوئی (ره) برای حرمت نظر: (با توضیح استاد مد ظلّه) 218
- ب): آیا دلیلی بر حرمت نظر به کافرۀ مملوکه (از غیر اهل کتاب) وجود دارد؟: 218
- 1) مراد از نظر در مسئلۀ مورد بحث 218
- 3) مناقشۀ استاد (مد ظلّه) در استدلال مذکور: 219
- 4) برای حرمت نظر به چه دلیلی می توان استناد کرد؟ 219
- 1) ادلۀ اقامه شده برای حرمت نظر: 220
- ج): بحث در بارۀ حرمت نظر به امۀ مزوّجه: 220
- 2) صحیحۀ عبد الرحمن بن حجاج که از نظر سندی اشکالی ندارد: 220
- 2) اشکال مرحوم آقای حکیم (ره) در دلالت صحیحۀ عبد الرحمن بن حجاج 221
- 3) نظر مرحوم آقای خوئی (ره) 221
- 4) نظر استاد - مد ظلّه 221
- اشاره 222
- الف): حاشیۀ مرحوم آقای بروجردی (ره) ذیل کلام سید در عروه «اذا لم تکن مشرکه»: 222
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 222
- ب): احتمالات حضرت استاد در مورد کلام سیّد: 223
- ج): جواز نگاه کردن به زوجه معتدّه از وطی به شبهه 224
- اشاره 224
- 1) کلام مرحوم سید (ره) در ملحقات عروه در بحث عدّه 225
- 2) جواب مرحوم آقای خویی بر کلام سید در بحث عدد ملحقات عروه و نقد حضرت استاد بر کلام حضرت آقای خویی: 226
- * اولین روایتی را که آقای خوئی نیز به آن تمسک جسته اند و قائل به منع مطلق استمتاعات شده اند صحیحۀ محمد بن مسلم است. 227
- 3) بررسی روایات مستند برای منع مطلق استمتاعات بر جواب حضرت استاد: 227
- * روایت دوم موثّقۀ أبی بصیر است 228
- اشاره 230
- اشاره 230
- 1 - تکرار استدلال آقای خویی - قدس سرّه - دربارۀ حکمت عدّه 230
- الف): توضیح جواب استدلال آقای خویی - قدس سرّه - در حرمت نظر به زوجۀ معتدّه: 230
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 230
- * پاسخ استاد - مد ظلّه 231
- 2 - استدلال مرحوم آقای خویی - قدس سرّه - به صحیحه محمّد بن مسلم 231
- اشاره 231
- اشاره 232
- ب): استدلال مرحوم آقای خویی - قدس سرّه - درباره حرمه نظر به امۀ معتدّه به وطی شبهه: 232
- * پاسخ استاد مد ظله به استدلال مرحوم آقای خویی به دو روایت مسمع و مسعده 233
- ج): جواز نظر مطلقۀ رجعیه در مدّت عدّه 233
- اشاره 233
- * دو نکته در اینجا وجود دارد: 234
- د) بررسی مسئله 35 235
- 3 - توضیح و بررسی روایت ابو حمزۀ ثمالی 235
- 1 - اصل مسئله: 235
- 2 - جواز نظر در مقام معالجه 235
- 4 - توضیح متن حدیث 236
- اشاره 236
- 5 - فقه الحدیث «مرجع ضمیر اضطرت الیه» 236
- * توضیح کلمۀ «فلیعالجها» 237
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 238
- اشاره 238
- اشاره 238
- الف): حکم مراجعۀ بیمار زن به طبیب مرد: 238
- 1) اطلاق لفظ و مخصص متصل و منفصل 238
- مناقشۀ استاد - مد ظله 239
- اشاره 241
- استدراک 242
- ب): حکم معالجۀ بیمار زن توسط طبیب مرد: 243
- 1) طرح مسئله 243
- اشاره 243
- 2) دلیل مسئله 244
- اشاره 244
- اشاره 246
- اشاره 246
- الف): مجوّز معالجۀ بیمار توسط طبیب غیر مماثل چیست؟ 246
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 246
- 1 - نظر مرحوم آقای حاج شیخ عبد لکریم حائری (ره) 246
- 2 - مناقشۀ استاد - مد ظلّه - بر بیان حاج شیخ (ره) 247
- 3 - بیان مرحوم آقای حکیم (ره) 248
- 4 - مناقشۀ مرحوم آقای خوئی (ره) بر بیان مرحوم آقای حکیم (ره) 249
- 5 - نظر استاد - مد ظلّه 250
- ب): معنای قید «ان شاءت» در روایت ابو حمزۀ ثمالی: 251
- 1 - نظر مرحوم آقای حاج شیخ (ره) 251
- 2 - مناقشۀ آقای آشتیانی (ره) 251
- اشاره 253
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 253
- الف): بررسی استدلال مرحوم آقای خوئی (ره) و مرحوم آقای حاج شیخ عبد لکریم حائری (قدس سرّه) (یادآوری و تکمیل): 253
- 1) فرمایش مرحوم آقای خوئی (ره) 253
- 2) آیا فرمایش مرحوم آقای خوئی (ره) می تواند ناقض فرمودۀ مرحوم حاج شیخ (ره) باشد؟ 254
- 3) نظر استاد - مد ظلّه - نسبت به فرمودۀ مرحوم آقای حاج شیخ (ره) 255
- 4) نظر نهایی استاد - مد ظلّه - دربارۀ موضوع مورد بحث: 256
- 1) دلیل وجوب تحمل شهادت و ادای شهادت 257
- 2) دلیل جواز نظر به اجنبی در مقام شهادت 257
- ج): بررسی اشکال مذکور در تقریرات مرحوم آقای حاج شیخ (قدس سرّه) دربارۀ دلالت آیۀ شریفه «وَ لا یَأْبَ الشُّهَداءُ...» : 259
- اشاره 259
- 1) اشکال مشترک در هر دو تقریرات 259
- 3) اشکال مذکور در تقریرات مرحوم آقای اراکی (ره) 260
- 2) اشکال مطرح شده در تقریرات مرحوم آشتیانی (ره): 260
- اشاره 262
- الف) تفاوت تعارض و تزاحم و ملاک ترجیح در آن: 262
- 1) صورت اول: گاهی دو دلیل با هم تکاذب دارند، 262
- 2) صورت دوم: و گاهی دو دلیل با هم تکاذب ندارند 262
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 262
- ب) بررسی کلام مرحوم آقای فشارکی و مرحوم امام خمینی (رضوان اللّه علیهم) 263
- 1) نظر مرحوم آقای سید محمد فشارکی رحمه الله 263
- 2) نظر مرحوم امام خمینی رحمه الله 264
- 3) پاسخ استاد مدّ ظلّه به ادله مرحوم امام خمینی رحمه الله 266
- الف): نقل فرمایش مرحوم آقای داماد (ره): 268
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 268
- اشاره 268
- 1) لزوم استیفای غرض مولی 268
- 1) مقدمه: در بارۀ قبح عقاب بلا بیان 269
- 2) نتیجۀ بحث در مسئله خروج اطراف شبهه از محلّ ابتلا 269
- ب): پاسخ به فرمایش مرحوم آقای داماد (ره) 269
- 2) نقد استدلال به وسیله لزوم استیفای غرض مولی 270
- 3) نقد احتیاط در مسئله خروج از محل ابتلا 271
- ج): نقد استدلال دوم مرحوم امام (ره) 272
- 1) توضیح کلام ایشان 272
- نتیجۀ سخن 273
- اشاره 273
- 2) پاسخ استاد - مد ظلّه 273
- اشاره 275
- 1) اشکال نقضی آقای خمینی (ره) بر اخذ قدرت در خطابات 275
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 275
- الف): آیا خطابات مخصوص قادرین است؟ 275
- * اشکال دور 276
- 2) پاسخ استاد 276
- اشاره 276
- پاسخ اشکال دور 277
- * اشکال دیگری بر اختصاص خطاب به عالمین 278
- 1) پاسخ استاد - مد ظلّه 280
- اشاره 280
- ج): بیان آقای خمینی (ره) در عدم انحلال خطابات: 281
- 1) پاسخ استاد 281
- اشاره 281
- 2) شاهدی بر تفاوت احکام شخصی با احکام قانونی در بیان آقای خمینی رحمه الله 282
- پاسخ استاد 282
- اشاره 282
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 284
- 1) فرمایش آقای خمینی (ره) 284
- الف): آیا خطاب به عصاه جایز است؟: 284
- اشاره 284
- 2) مناقشۀ استاد (دام ظله) 285
- ب): راه کشف ملاک: 286
- 1) نظر مرحوم آقا سید محمد فشارکی (ره) 286
- اشاره 286
- 2) مناقشۀ استاد (مد ظله) 286
- 1) مبنای آقایان در تفکیک بین انقسامات قبل الحکم و انقسامات بعد الحکم 287
- ج): تزاحم و تمسک به اطلاق 287
- اشاره 287
- 2) مناقشۀ استاد (مد ظله) 288
- 3) رفع یک محذور و مختار استاد 289
- د) بازگشت به بحث و نتیجه گیری 291
1377/12/12 چهارشنبه درس شمارۀ (78) کتاب النکاح/سال اول
اشاره
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
خلاصۀ درس قبل و این جلسه:
در جلسۀ گذشته به مناسبت بحث دربارۀ مسئلۀ 33 اشکال مرحوم آقای خوئی (ره) به کلام مرحوم علامه و محقق کرکی (ره) در بارۀ اجماع نسبت به حرمت وطی امۀ کافر غیر کتابی مطرح و پاسخ داده شد. در این جلسه این اشکال به گونه ای دیگر تحلیل و پاسخ داده می شود. سپس به این بحث خواهیم پرداخت که آیا دلیل بر حرمت نظر به امۀ مزبور وجود دارد یا نه؟ آنگاه به بحث در بارۀ حرمت نظر به امۀ مزوّجه و دلایل اقامه شده برای آن و اقوال مربوطه خواهیم پرداخت.
***
الف): بحثی در بارۀ اشکال مرحوم آقای خوئی (ره) به اجماع مورد ادعای مرحوم علامه (قدس سرّه):
1) تحلیل اشکال مرحوم آقای خوئی (ره)
ما در جلسۀ قبل اشکال ایشان را به اجماع ادعا شده در کلام مرحوم علامه در قواعد در بارۀ عدم جواز وطی امۀ کافر غیر کتابی بدین صورت تقریر نمودیم که اجماع مزبور، از آن رو که بسیاری از اصحاب قائل بدان نیستند و حتی برخی مانند صاحب حدائق (ره) و صاحب وسائل (ره) قائل به جواز می باشند، مخدوش و نامقبول است و سپس به ایشان پاسخ دادیم و اشکال کردیم که نظر فقهی این دو فقیه متأخر چگونه می تواند به اجماع مدعای مرحوم علامه خدشه وارد سازد. ولی ظاهراً اشکال مرحوم آقای خوئی (ره) با این تقریر درست نباشد، بلکه نظر ایشان این است که با توجه به این که این مسئله را بسیاری از اصحاب عنوان نکرده اند(1)
1- (1) - توضیح مطلب این که ما در تعابیر منابع فقهی سه عنوان و اصطلاح داریم: «اجماع»، «بلا خلاف» و «بلا خلافٍ اجده» اصطلاح اجماع هنگامی به کار می رود که مسئله ای نزد همۀ فقها عنوان شده باشد و هیچ فقیهی بر خلاف نظر مصنف نگفته باشد، در این صورت مثلاً گفته می شود: «حکم مسئله نزد اصحاب این چنین است اجماعاً» ولی اگر مسئله ای را تنها چند فقیه عنوان کرده باشند و فتوای آنان موافق با نظر مصنّف باشد، در این صورت تعبیر «لا خلاف» می شود. اما اگر مصنّف تحقیق و فحص کامل نکرده و تنها قدری جستجو کرده باشد و مخالفی نیافته باشد، در این فرض معمولاً گفته می شود: «بلا خلاف اجده» بدین ترتیب این اصطلاح اخیر از «بلا خلاف» ضعیف تر و تعبیر «بلا خلاف» از عنوان «اجماع» ضعیف تر و از نظر فقهی دارای اعتبار کمتری است.