نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 2 صفحه 85

کلام تبیان و مجمع البیان صحیح نیست.

از سوی دیگر به هرحال این اشعار حالات خاصی را بیان می کند، اگر در برخی حالات خمار رو را بپوشاند این دلیل بر این نیست که خمار به طور مطلق صورت را می پوشانده است(1).

3) ردّ مقدمه سوم

اگر در هنگام مواجه با دیگران، خمار صورت را می پوشانده است ولی در اکثر حالات که حالات عدم مواجه با نامحرم است، خمار رو را نمی پوشانده است، بنابراین اگر کلمه «تحت الخمار» اطلاق کردند می بایست حالت غالبی را در نظر گرفت نه حالت خاص را، آنچه در تفسیر خمار گفته شده چیزی است که با آن سر را می پوشانده اند، حتی گریبان را نیز با آن نمی پوشانده اند که آیه نازل می شود (2)«وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی جُیُوبِهِنَّ»

4) نتیجه بحث

اگر «دون» را در صحیحۀ فضیل بن یسار به معنای «تحت» بگیریم، «تحت الخمار» سر و گریبان است و وجه داخل در آن نیست، بلکه داخل در مفهوم قضیه است و جزء زینه ظاهره خواهد بود که ستر آن لازم نیست.

«* و السلام *»