نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 3 صفحه 109

1378/2/19 یکشنبه درس شمارۀ (100) کتاب النکاح/سال اول

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس قبل و این جلسه:

در جلسۀ گذشته، نقل روایاتی را که حکم نظر خصی به اجنبیه را متعرض شده، آغاز کردیم. روایت نخست، موثقۀ عبد الملک بن عتبه نخعی بود که از آن نفی محرم بودن خصی استفاده می شد ولی حرمت نظر خصی به مو یا ساق اجنبیه استفاده نمی شد. در این جلسه، به بررسی سایر روایات باب خصی می پردازیم و در ادامه، توضیحی دربارۀ تفسیر «مَلَکَتْ أَیْمانُهُنَّ» و روایتی را که در خلاف در اختصاص آن به اماء، و روایتی را که در مجمع البیان در تعمیم آیه به عبید و اماء است، خواهیم آورد.

***

الف) صحیحۀ محمد بن اسحاق:

1) متن حدیث:

«عن محمد بن اسحاق قال سألت أبی الحسن موسی علیه السلام: قلت یکون للرجل الخصی یدخل علی نسائه فینا و لهن الوضوء فیری شعورهن قال لا(1)».

2) توضیح حدیث

مراد از محمد بن اسحاق در سند روایت، محمد بن اسحاق بن عمار ثقه است همانطور که در فقیه(2) تصریح شده است، و در کافی(3) به صورت اختصار، محمد

1- (1) وسائل 226:20 شمارۀ 25486، باب 125 از ابواب مقدمات النکاح ح 2، جامع الاحادیث 293:20 شمارۀ 958، باب 8 از «ابواب جمله من احکام الرجال و النساء الأجانب»، ح 2.
2- (2) فقیه 469:3 شمارۀ 4633.
3- (3) کافی 532:5 شمارۀ 2.