نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 3 صفحه 166

صفحه 166

عرف سلام کردن مرد به زن با سلام کردن زن به مرد تفاوت داشته است، به این توضیح که سلام کردن زنان به مردان امری عادی و طبیعی بشمار می رفته ولی سلام کردن مرد به زن اجنبی، نوعی رابطه برقرار کردن و حتی اظهار علاقه نسبت به وی تلقّی می شده است. از این رو، در روایت برای آنکه ازاین گونه ارتباط اجتناب شود، سلام کردن به زن اجنبی نهی شده و مردان را از همغذا شدن با زنان و دعوت آنان به طعام و امثال آن برحذر داشته است. ظاهراً مراد روایت همین نکته باشد.

نتیجۀ بحث:

با این روایت نمی توان حرمت اسماع یا سماع صوت زن را اثبات کرد و در منابع فقهی نیز ما تاکنون به کسی برنخورده ایم که سلام کردن زن را به مرد یا مرد را به زن حرام دانسته باشد، نهایت اینکه، برخی سلام کردن مرد را مکروه شمرده اند. بنابراین، روایت مسعده بن صدقه نمی تواند دلیل بر حرمت اسماع یا استماع صوت زن باشد. به علاوه، این روایت مبتلا به معارض است که در ادلۀ درس مطرح خواهد شد.

4) آیا روایت عمار ساباطی با روایت مسعده معارض است؟

مرحوم آقای خوئی (ره) روایت عمّار ساباطی را به عنوان معارض روایت مسعده ذکر کرده اند. این روایت این چنین است:

«محمد بن علی بن الحسین باسناده عن عمّار الساباطی، عن أبی عبد الله علیه السلام انّه سأله عن النساء کیف یسلّمن اذا دخلن علی القوم؟ قال: المرأه تقول: علیکم السلام، و الرجل یقول: السّلام علیکم»(1).

مرحوم آقای خوئی (ره) فرموده اند که این روایت دال بر جواز تسلّم مرأه می باشد، زیرا در سؤال، اصل جواز سلام کردن زن به قوم مفروض گرفته شده و نحوۀ سلام کردن پرسش شده است. مراد از قوم یا لا اقل قدر مسلم آن همان «رجال» است، زیرا چه بسا در برابر نساء بکار رفته است، از جمله: «أ قومٌ آل حصن أم نساء»،


1- (1) همان، ح 4.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه