نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 3 صفحه 178

1378/2/29 چهارشنبه درس شمارۀ (107) کتاب النکاح/سال اول

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس قبل و این جلسه:

در جلسۀ گذشته، بحث پیرامون این دو مسئله بود؛ 1 - آیا ترقیق صوت بر بانوان جایز است و آنها می توانند طوری با نامحرم صحبت کنند که باعث التذاذ او شود؟ یا خیر؟ 2 - آیا نامحرم می تواند به چنین صحبتی گوش فرا دهد؟

در این جلسه، کلام مرحوم صاحب جواهر (ره) و مرحوم آقای حکیم (ره) و مرحوم آقای خوئی (ره) را نقل کرده، به نقد آن می پردازیم.

و ضمن تفسیر «طمع» و «خضوع در قول»، استدلال به آیۀ شریفۀ «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ» را مورد بررسی قرار می دهیم.

***

الف) بررسی اقوال فقهاء پیرامون صحبت کردن محرک بانوان:

1) کلام مرحوم صاحب جواهر (ره)

صاحب جواهر می فرماید: «ینبغی للمتدینه منهن اجتناب اسماع الصوت الذی فیه تهییج للسامع و تحسینه و ترقیقه حسبما أومأ الیه اللّه تعالی بقوله «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ» (1) الی آخره، کما انه ینبغی للمتدینین ترک سماع صوت الشابّه، الذی هو مثار الفتنه»(2).

2) کلام مرحوم آقای حکیم (ره) در توضیح کلام مرحوم صاحب جواهر (ره)

مرحوم آقای حکیم (ره) می فرمایند: ظاهر کلام صاحب جواهر این است که