نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 3 صفحه 193

غیر غالبی هم به یک علّت خاص محرّم باشند.

البته این بیان در بحث جاری نمی آید، چون ما می دانیم که صداهای لذّت بخشی که طمع آور نباشد، علّت خاصی جهت تحریم ندارد، و اگر علّتی برای تحریم باشد، همان عنوان عام «صدای لذت بخش» می باشد، ظهور تعلیل در انحصار، این علّت عام را نفی می کند.

ب) حرمت مس اجنبیّه:

1) کلام مرحوم شیخ انصاری و اشکال مرحوم آقای حکیم قدس سرهما

مرحوم شیخ (ره) در اینجا می فرماید: «اذا حرم النظر حرم اللمس قطعاً بل الاشکال فی حرمه اللمس و ان جاز النظر الاخبار الکثیره و الظاهر انه مما لا خلاف فیه». و مرحوم آقای حکیم (ره) در ذیل آن می فرمایند: مراد از اخبار کثیره همان اخبار مصافحه و کیفیه بیعت زن ها با رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) می باشد. بعد اشکال می گیرند که مورد این روایات مس کفّین می باشد و نمی توان از حرمت مس کفّین به مس جاهای دیگر بدن تعدّی کرد(1) ، مگر به ظاهر اجماع تمسک کنیم و حکم را تعمیم دهیم.

2) اشکال مرحوم آقای خوئی قدس سرّه

مرحوم آقای خوئی (ره) که معمولاً ناظر به کلام آقای حکیم (ره) می باشند، در جواب اشکال می فرمایند: علاوه بر کیفیت بیعت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)، ما از مصافحه القاء خصوصیت می کنیم و اینکه مصافحه در نصوص ذکر شده است، به خاطر این است که فرد ظاهر و مورد ابتلاء از ملامسه، مصافحه می باشد. از سوی دیگر، از مسئلۀ حرمت نظر می توان با اولویت عرفیه، حرمت لمس را نتیجه گرفت، چون به حسب نوع، خطرات لمس بیشتر از خطرات نظر است.