نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 3 صفحه 207

صفحه 207

1378/3/4 سه شنبه درس شمارۀ (110) کتاب النکاح/سال اول

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس قبل و این جلسه:

در جلسات گذشته دربارۀ حکم «سلام کردن مرد بر زن نامحرم» و نیز «جلوس بر جای نشستن زن پس از برخاستن او» بحث کردیم. در این جلسه، دربارۀ مسئلۀ جدید «حکم دخول پسر بر پدر هنگامی که زن پدر همراه پدر است، بحث می کنیم و ادلۀ مسئله را بررسی می نمائیم. و با اشاره به نظرات آقایان حکیم و خوئی (ره) به نقد و بررسی آنها می پردازیم.

***

الف) حکم دخول پسر بر پدر:

1) متن عروه:

«لا یدخل الولد علی أبیه اذا کانت عنده زوجته الاّ بعد الاستیذان و لا بأس بدخول الوالد علی ابنه بغیر اذنه».

ظاهر عبارت این است که دخول فرزند بر پدر در حالی که زن پدر نزد او است، بر پسر حرام است مگر اینکه بعد از اجازه وارد شود، ولی ورود پدر بر فرزند بدون اذن او بلا مانع است. مراد از «زوجته» در عبارت مرحوم سیّد (ره) به قرینۀ روایتی که مستند این فتوا است، زن پدر است نه مادر پسر.

2) ادلۀ مسئله:

دربارۀ این مسئله، دو روایت وجود دارد که مورد استفاده قرار گرفته است.

روایت اول: «محمد بن یعقوب عن عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن ابن فضّال عن أبی جمیله عن محمد بن علی الحلبی قال: قلت لأبی عبد الله (علیه السلام) الرجل یستأذن

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه