- 1378/01/14 شنبه درس شمارۀ (88) کتاب النکاح/سال اول 1
- 1) متن مسئله 1
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 1
- الف) بررسی مسئلۀ 35: 1
- اشاره 1
- 2) توضیح مسئله 2
- 3) نسبت عناوین استثناء شده و طرح یک سؤال: 3
- اشاره 4
- 4) پاسخ سؤال 4
- ب) دلیل استثناء مقام معالجه: 6
- فرق صورت اول و صورت دوم: 6
- اشاره 6
- 2) پاسخ استاد (مدّ ظلّه) به شاهد نقضی مرحوم آقای خوئی قدس سرّه: 8
- 3) کلام مرحوم آیه اللّه حائری قدس سرّه: 9
- اشاره 11
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 11
- الف) استدلال مرحوم آقای حائری (ره) بر عدم الزام طبیب در معالجه، و جواب استاد مد ظله: 11
- 1) الزام طبیب بی فایده است 11
- 3) نقد کلام مرحوم آقای حائری (ره) 12
- 2) نیازی به الزام طبیب نیست 12
- 5) آیا اضطرار مریض برای رفع حکم از طبیب کافی است؟ 13
- 4) نظر استاد - مد ظلّه - دربارۀ حکم ترخیصی طبیب 13
- ب) بحثی دربارۀ روایت ابو حمزۀ ثمالی 14
- 1) متن روایت 14
- 3) بحثی پیرامون معنای أرفق 15
- 2) مقصود از «فلیعالجها» ترخیص در معالجه است. 15
- 4) مرجع ضمیر «اضطرت الیه» 16
- اشاره 17
- الف) توضیحی دربارۀ معنای روایت ابو حمزۀ ثمالی: 17
- اشاره 17
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 17
- 1) بیان آقای حاج شیخ (ره) 19
- ب) استثنای دوم، مقام ضرورت: 20
- 1) متن عروه: 20
- 2) توضیح متن: 20
- 1) متن عروه: 21
- ج) استثنای سوم، تزاحم با اهم: 21
- د) استثنای چهارم، مقام شهادت: 21
- 2) توضیح متن: 21
- 2) توضیح متن: 21
- 1) متن عروه: 21
- 3) دلیل مسئله: 22
- روایت اول: 22
- اشاره 22
- متن روایت: 23
- 4) آیا روایت ناظر به مقام تحمل شهادت است یا ادای شهادت؟ 24
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 25
- الف) روایاتِ جواز نظر در مقام اداء شهادت: 25
- 1) روایت اول: صحیحۀ علی بن یقطین 25
- اشاره 25
- 2) روایت دوم: صحیحۀ صفّار 26
- 3) بررسی دلالت صحیحۀ علی بن یقطین و صحیحۀ صفّار 27
- 5) نتیجۀ بحث 29
- 4) تهافتی در کلام مرحوم آقای خوئی ره 29
- 1) توجیه کلام مرحوم سید توسط استاد «مد ظله» 30
- اشاره 30
- ب) دفاع از مرحوم سیّد در ذکر مستثنیات حرمت نظر: 30
- 1) دلیل اول: تعطیل حدود 31
- 2) عبارت کامل ذیل کلام مرحوم سید در عروه 31
- 2) نظر استاد مد ظلّه 31
- ج) ادلۀ جواز نظر به زانیه حین الزنا برای شهادت دادن به زنا 31
- 4) نقد استاد مد ظلّه 33
- الف) بیان احتمالات ممکن در کلام مرحوم سیّد (ره): 35
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 35
- اشاره 35
- بررسی روایات مسئله: 38
- اشاره 38
- ب) و منها القواعد من النساء اللاتی لا یرجون نکاحاً: 38
- نکته ای حدیثی 41
- اشاره 43
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 43
- 1) استدلال برای کلام مصنف قدس سرّه 43
- الف) بررسی حکم قواعد النساء: 43
- 3) بررسی وجه اول 44
- 2) وجه اول برای جمع بین روایات 44
- 4) وجه دوم جمع بین روایات 46
- 5) توضیحی دربارۀ صحیحۀ بزنطی 47
- 6) خلاصه و نتیجۀ بحث 48
- 7) استدراکی دربارۀ لزوم جلباب برای غیر قواعد 48
- اشاره 49
- ب) حکم نظر ممیّز به عورت: 49
- 1) کلام مرحوم نراقی قدس سرّه 50
- 2) اشکال اول مرحوم آقای خویی - قدس سرّه - 50
- 3) بررسی اشکال اول مرحوم آقای خوئی قدس سرّه 52
- اشاره 53
- 4) بررسی کلام مرحوم نراقی قدس سرّه توسط استاد مد ظله 53
- تطبیق مطلب کلی بالا بر محل بحث 54
- توضیحی دربارۀ ذیل آیۀ شریفه 55
- 5) اشکال دوم مرحوم آقای خوئی به کلام مرحوم نراقی قدس سرّهما 55
- 6) بررسی اشکال دوم توسط استاد مد ظلّه 55
- الف) ادامۀ بحث جلسۀ گذشته و دو نکته در کلام مرحوم سید: 57
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 57
- 1) نکته اول: 57
- اشاره 57
- اشاره 57
- اشاره 58
- ب) فرع دوم؛ نگاه به عورت صبی و صبیّۀ ممیّز: 58
- 2) نکته دوم: 58
- بررسی این دلیل: 59
- روایاتی که حرمت را بیان می کند 59
- 1) روایت حنان بن سدیر 59
- 3) روایت سوم: حدیث مناهی نبی صلی الله علیه و آله: 60
- 4) روایت چهارم: 60
- 5) روایت پنجم: 60
- 6) روایت ششم: 60
- اشاره 61
- 7) روایت هفتم: 61
- 1) کلام مرحوم آقای خوئی (ره) 61
- ج) فرع سوم: نگاه بالغین به بدن بچه های ممیّز: 61
- 9) نتیجۀ بحث 61
- 9) روایت هشتم: 61
- 2) بررسی دلیل اول (عدم مقتض للحرمه) 62
- 3) بررسی دلیل دوم (وجود المانع عن الحرمه) 63
- د) فرع چهارم: پوشاندن بدن مرد از نگاه صبیّۀ ممیّز: 65
- 4) نظر استاد مد ظلّه 65
- اشاره 66
- ح) فرع پنجم: پوشاندن بدن زن از نگاه صبی ممیّز: 66
- 2) صحیحۀ دوم بزنطی 66
- 1) صحیحۀ اول بزنطی 66
- 4) جمع دو صحیحۀ بزنطی و آیۀ شریفۀ «وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ» توسط استاد مد ظلّه 67
- 3) بررسی فرمایش مرحوم آقای خوئی (ره) 67
- 2) توضیح مسئله 68
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 68
- 1) متن مسئله 68
- اشاره 68
- الف) بررسی مسأله 36: 68
- 3) متن روایت ابو احمد کاهلی 69
- 5) کیفیت نقل وسائل و مستمسک و بررسی آن 70
- 6) بررسی سند دو روایت بالا 71
- 7) کلام مرحوم آقای حکیم و مرحوم آقای خوئی قدس سرهما 72
- 8) بررسی کلام مرحوم آقای خوئی قدس سرّه 73
- ب) سائر روایات مسئله: 74
- 9) نتیجه بحث (تا اینجا) 74
- 1) متن روایت زراره و دلالت آن 74
- 2) سند روایت: 78
- 1) متن روایت: 78
- الف) مرفوعۀ زکریّا المؤمن 78
- اشاره 78
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 78
- 4) نظر استاد مد ظله در سند روایت: 79
- 3) کلام مرحوم آقای خویی (ره) در سند روایت: 79
- 6) نقد استاد مد ظله: 80
- 5) کلام مرحوم آقای خویی (ره) در دلالت روایت: 80
- 7) تقریب دیگر فرمایش مرحوم آقای خوئی (ره): 81
- 8) نقد استاد مد ظله: 81
- اشاره 82
- ب) صحیحۀ غیاث بن ابراهیم 82
- 3) دلالت روایت: 82
- 2) بررسی سند روایت: 82
- 1) متن روایت: 82
- و در تفسیر «شعبه من الزنا» دو احتمال هست: 83
- 4) تمسک به روایت غیاث برای مسئلۀ مورد بحث: 84
- ج) مرسلۀ علی بن عقبه 84
- شش سالگی چه خصوصیتی دارد؟ 84
- 1) متن روایت: 84
- د) مرسلۀ هارون بن مسلم 85
- 2) توضیح روایت 85
- 2) توضیح روایت 85
- 1) متن روایت: 85
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 87
- الف) شواهدی بر لزوم رفع ید از ظهور روایات: 87
- اشاره 87
- 1) نظر مرحوم آقای خوئی (ره) 87
- 2) نقد استاد مد ظله بر کلام مرحوم آقای خوئی (ره) 88
- اشاره 88
- نظر محدثین 89
- نظر فقهاء؛ مرحوم محقق ثانی (ره) 90
- اشاره 91
- ب) عبائر مفسران 91
- دلالت آیۀ شریفه 91
- 5) فقه القرآن راوندی 92
- 2) روض الجنان، 92
- 3) مجمع البیان 92
- 4) زبده البیان 92
- 6) کنز العرفان 93
- 7) نتیجه بحث: 93
- 1) طرح اشکال و سؤال 94
- اشاره 94
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 94
- الف) بررسی اشکالی پیرامون چگونگی تستّر زن در برابر صبی نابالغ: 94
- 2) راه جمع اول 95
- 3) اشکال راه جمع اول 96
- 4) راه جمع دوم 97
- 5) راه جمع سوم 97
- 6) چگونگی جمع دو آیه با صحیحۀ بزنطی 98
- ب) بررسی حکم نظر به نابالغ و نتیجه گیری مسئلۀ 36: 99
- 1) حکم نظر شخص به نابالغ 99
- 1) متن مسئله 101
- اشاره 101
- توضیح استاد مد ظلّه 101
- الف) بحث های مربوط به دو عنوان «نگاه مملوک به مالکۀ خود» و «نگاه خصی به اجنبیّه»: 102
- اشاره 102
- 1) مشخص کردن حدود عناوین مورد بحث 102
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 102
- 3) توضیح کلام مرحوم شیخ (ره) در مبسوط 103
- 1) کلمات بزرگان دربارۀ روایات مفسرۀ آیۀ شریفۀ «أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُنَّ» 105
- ب) حکم نظر مملوک به مالکه: 105
- 2) توضیحی دربارۀ «ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُنَّ» 106
- 3) نتیجه بحث تا اینجا 106
- اشاره 107
- 1) موثقه عبد الملک بن عتبه النخعی 107
- 1) متن حدیث: 109
- اشاره 109
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 109
- الف) صحیحۀ محمد بن اسحاق: 109
- 2) توضیح حدیث 109
- ب) روایت اثبات الوصیه: 110
- 1) متن حدیث 110
- 2) فقه الحدیث 111
- 1) متن روایت 112
- 2) متن حدیث 112
- ج) روایه أخی دعبل 112
- د) روایت القاسم الصیقل 113
- 2) توضیحی دربارۀ روایت 113
- 1) متن روایت 113
- 3) دو نکته دربارۀ روایت 114
- 1) متن صحیحۀ معاویه بن عمار 115
- اشاره 115
- ها) توضیحی دربارۀ کلام مجمع البیان 115
- 3) یک سؤال و پاسخ آن دربارۀ حدیث 116
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 119
- اشاره 119
- 1) یادآوری و تکمیلی دربارۀ روایت مرحوم شیخ طوسی (ره) در تفسیر «أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُنَّ» 120
- 2) نقد مرتبط بودن روایت محمد بن اسحاق به بحث نظر مملوک به مالکۀ خود 121
- 3) بررسی روایات استدلال شده برای تحریم نظر مملوک به مالکۀ خود 122
- ب) ادامه بحث نظر خصی به اجنبیه: 124
- اشاره 124
- 2) تقریب استدلال به روایت 124
- 1) متن صحیحه ابن بزیع 124
- 3) جمع بین صحیحۀ ابن بزیع و سایر روایات 125
- 4) بررسی وجه جمع دوم 126
- 5) حمل روایت ابن بزیع بر تقیّه 128
- 6) توضیحی دربارۀ تقیّه در صحیحۀ ابن بزیع 129
- 7) نتیجۀ بحث 130
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 131
- الف) حکم نگاه خصیّ به اجنبیّه: 131
- اشاره 131
- 1) متن عروه: 131
- 3) استدلال به آیۀ شریفه «أُولِی الْإِرْبَهِ» 132
- 5) روایاتی در تفسیر آیۀ شریفه 134
- 6) اشکالی در روایت دوم و سوم 135
- 8) مناقشه استاد مد ظله بر پاسخ صاحب حدائق (ره) 136
- اشاره 137
- 9) پاسخ استاد مد ظله از اشکال 137
- 10) روایتی دیگر 137
- تفسیری از مرحوم فیض (ره) و مناقشۀ استاد (مد ظلّه) 138
- ب) حکم نگاه پیرمرد به اجنبیه: 139
- اشاره 140
- الف) دو نکته در تکمیل و توضیح بحث قبل: 140
- 1) نقد کلام مرحوم سیّد (ره) و استدراکی از مطالب گذشته 140
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 140
- 2) توضیحی دربارۀ «اَلتّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَهِ» 142
- اشاره 142
- 1) متن مسئله 143
- تطبیق این بحث کلی بر مسئلۀ جاری 143
- ب) نظر زن به مرد اجنبی نابینا (بررسی مسئله 38): 143
- روایت اول: 145
- 3) روایات مسئله 145
- روایت سوم؛ روایت الجعفریات: 146
- روایت پنجم؛ روایت مکارم الاخلاق: 147
- روایت چهارم؛ روایت الدعائم: 147
- روایت ششم؛ روایه دعائم: 147
- روایت هفتم؛ روایت عقاب الاعمال: 148
- 4) اشکالات عام روایات 148
- ج) حکم صدای اجنبیه (مسئله 39): 149
- 5) خلاصه بحث 149
- 2) توضیح مسئله 149
- 1) متن مسئله 149
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 151
- الف) ادلۀ حرمت استماع صدای زن نامحرم (وجه اول): 151
- اشاره 151
- 1) تقریب وجه اوّل 151
- 2) نقل اقوال فقهاء که استماع صدای زن را حرام دانسته اند 152
- 3) اشاره به اقوال فقهاء دیگر 154
- 4) اشکالات وارده به استدلال فوق برای حرمت 156
- اشاره 160
- 1) سؤال سیّد مهنّا (ره) از مرحوم علاّمه (ره) و پاسخ وی: 160
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 160
- الف) توضیحی دربارۀ سخن مرحوم علامه (قدس سرّه) در «جوابات المسائل المهنّائیه الاولی»: 160
- اشاره 160
- 2) توضیح استاد مد ظلّه دربارۀ پاسخ مرحوم علامه (ره) 162
- 1) استناد به روایات ناهیۀ از جهر به تلبیه برای زنان: 163
- اشاره 164
- 3) بحث دربارۀ دلالت روایت مسعده در مسئلۀ جاری: 164
- روایت اول؛ روایت غیاث بن ابراهیم: 164
- اشاره 164
- روایت دوم؛ روایت مسعده بن صدقه: 164
- نتیجۀ بحث: 166
- 4) آیا روایت عمار ساباطی با روایت مسعده معارض است؟ 166
- اشاره 167
- 5) روایات معارض با روایات نهی کننده از سلام کردن مرد به زن: 167
- روایت اول؛ صحیحۀ ربعی بن عبد الله: 167
- روایت دوم؛ روایت أبی بصیر: 168
- اشاره 170
- تذکاری دربارۀ سند روایت عمار ساباطی 170
- اشاره 170
- الف) حکم سماع صوت اجنبیّه با التذاذ و خوف فتنه؛ ادله: 170
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 170
- 2) بررسی اجماع 171
- 1) اجماع 171
- 3) کلمات فقهاء 171
- اشاره 172
- ب) روایت مسئله 172
- 1) دلالت روایت 173
- 2) نظر استاد مد ظله در معنای روایت 173
- ج) استدلال به آیۀ شریفه 174
- اشاره 174
- 1) معنای خضوع به قول 175
- 2) نظر استاد مد ظله 175
- 3) نظر مرحوم آقای حکیم (ره) 176
- 4) جواب مرحوم آقای خوئی (ره) به مرحوم آقای حکیم (ره) 177
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 178
- اشاره 178
- 1) کلام مرحوم صاحب جواهر (ره) 178
- الف) بررسی اقوال فقهاء پیرامون صحبت کردن محرک بانوان: 178
- 2) کلام مرحوم آقای حکیم (ره) در توضیح کلام مرحوم صاحب جواهر (ره) 178
- 3) توجیه و نقد کلام مرحوم آقای حکیم (ره) توسط استاد مدّ ظلّه 179
- 5) کلام مرحوم آقای خوئی (ره) 180
- 4) بررسی کلام مرحوم صاحب جواهر (ره) 180
- 6) نقد کلام مرحوم آقای خوئی (ره) توسط استاد مد ظلّه 181
- اشاره 182
- 1) تفسیر طمع 182
- 2) تفسیر «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ» 184
- ج) دلیل دیگر بر حرمت صحبت کردن با التذاذ با نامحرم 185
- 1) کلام مرحوم آقای خوئی (ره) 185
- 2) نقد استاد مد ظلّه بر کلام مرحوم آقای خوئی (ره) 185
- اشاره 186
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 186
- الف) دو توضیح در تکمیل بحث قبل: 186
- 1) توضیحی دربارۀ مراد مرحوم آقای خوئی (ره) 186
- اشاره 188
- اشکال و دفع اشکال 192
- تطبیق بحث فوق بر محلّ کلام 192
- 1) کلام مرحوم شیخ انصاری و اشکال مرحوم آقای حکیم قدس سرهما 193
- 2) اشکال مرحوم آقای خوئی قدس سرّه 193
- ب) حرمت مس اجنبیّه: 193
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 197
- اشاره 197
- الف) بحث دربارۀ حرمت لمس بدن زن و مرد اجنبی: 197
- 1) بررسی فرمایش مرحوم شیخ انصاری (ره) در این باره 197
- 2) آیا حرمت نظر، ملازمه با حرمت لمس دارد یا نه؟ 198
- اشاره 200
- 4) آیا بین جواز نظر و جواز مس ملازمه وجود دارد؟ 200
- 3) بررسی اشکال در دلالت حدیث أبی سعید: 200
- روایت دوم؛ روایت مفضّل بن عمر: 201
- روایت اول؛ روایت عمرو بن خالد از زید بن علی: 201
- توضیحی دربارۀ سند حدیث: 202
- دلالت حدیث: 202
- 1) متن مسئلۀ 41 203
- ب) بررسی مسائل 41 و 42: 203
- 2) نظر مرحوم آقای حکیم (ره) 203
- 3) ایرادات استاد مدّ ظلّه به کلام مرحوم آقای خوئی (ره) 203
- 4) بررسی کلام مرحوم آقای خوئی (ره) 204
- 5) نظر استاد مدّ ظلّه دربارۀ روش جمع بین روایات 205
- اشاره 207
- 1) متن عروه: 207
- الف) حکم دخول پسر بر پدر: 207
- 2) ادلۀ مسئله: 207
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 207
- 3) کلام مرحوم آقای خوئی و آقای حکیم (ره) پیرامون روایت فوق: 208
- 4) بحث سندی 208
- 5) نظر استاد (مد ظلّه) 209
- اشاره 209
- سه وجه در این زمینه متصوّر است؛ 210
- 6) دلالت روایت 211
- 7) روایت دوم: 211
- 8) بیان مرحوم آقای خوئی (ره) و نظر استاد مدّ ظلّه 212
- اشاره 214
- الف): «آیا فرزند می تواند بدون اجازه نزد پدرش برود؟» 214
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 214
- 1) کلام مرحوم آقای خوئی (ره) 214
- 1 - کلام مرحوم آقای خوئی (ره): 217
- 2 - نقد استاد مدّ ظلّه: 217
- ب) آیا ورود پدر بر فرزند اجازه می خواهد؟ 217
- اشاره 219
- 2 - کلام مرحوم آقای خوئی (ره): 219
- 1 - روایت مسئله: 219
- 3 - نقد فرمایش مرحوم آقای خوئی (ره) توسط استاد مد ظله: 220
- 2 - بررسی اطلاقات حرمت نظر؛ فرمایش مرحوم نراقی (ره) 221
- 1 - متن مسئله: 221
- د) طرح مسئله 45: 221
- 4 - بررسی استصحاب: 222
- 3 - نقد کلام مرحوم نراقی (ره): 222
- اشاره 222
- اشکال سوم استصحاب (موضوع باقی نیست) 223
- اشکال دوم؛ در موارد شک در مقتضی استصحاب جاری نیست 223
- اشکال اول استصحاب (شبهه حکمیه است) 223
- 5 - کلام مرحوم آقای حکیم (ره): 224
- 6 - بررسی فرمایش مرحوم آقای حکیم (ره): 224
- نتیجه بحث: 225
- 1) تاریخچۀ بحث: 226
- الف) تاریخچۀ طرح عنوان نظر به اعضاء منفصل اجنبیّه و وجوه تحریم نظر: 226
- اشاره 226
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 226
- 2) وجه اول؛ استصحاب حرمت نظر، 227
- 1) کلام مرحوم شیخ انصاری قدس سرّه 229
- 2) اشکال مرحوم آقای حکیم به مرحوم شیخ قدس سرهما 229
- ب) بررسی وجه اوّل تحریم (استصحاب عدم جواز نظر) 229
- 3) دو کلام مرحوم شیخ انصاری (ره) در وسائل در بحث استصحاب 231
- 4) توضیح مرحوم آقای داماد (ره) 232
- 5) مبنائی دیگر در باب استصحاب و مناقشۀ مرحوم آقای داماد (ره) در آن 233
- 6) تأییدی بر مبنای مرحوم آقای داماد (ره) از باب مطهرات 234
- 7) بررسی کلام مرحوم آقای حکیم قدس سرّه توسط استاد مدّ ظلّه 235
- الف) بررسی کلام مرحوم آقای داماد (ره) در باب بقاء موضوع در استصحاب: 237
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 237
- 1) توضیح کلام مرحوم آقای داماد (ره) (یادآوری) 237
- اشاره 237
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای داماد قدس سرّه توسط استاد مد ظلّه 238
- 3) مبنای استاد مد ظلّه در این بحث 239
- 4) تطبیق مبنای اصولی استاد مدّ ظلّه بر بحث فقهی 242
- اشاره 243
- ب) ادامۀ بررسی کلام مرحوم آقای حکیم قدس سرّه: 243
- 1) بررسی کلام آقای حکیم قدس سرّه 243
- 1) تمسّک به اطلاقات روایات 245
- ج) بررسی سایر ادلۀ حرمت نظر به اعضای قطع شده نامحرم 245
- تقریب دوم: (تمسک به روایات مجوزه) 247
- 1) اصل برائت 247
- 2) روایات وصل شعر مرأه 247
- د) ادله جواز نظر به اعضاء منفصله از نامحرم 247
- اشاره 247
- تقریب اول: (تقریب مرحوم صاحب جواهر) 247
- 3) بررسی ادلۀ جواز توسط استاد مدّ ظلّه 248
- 4) نتیجۀ بحث 249
- 2) توضیح دربارۀ موضوع مورد بحث 250
- الف) توضیح مسئله 46: 250
- اشاره 250
- 1) متن مسئله 250
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 250
- ب) روایات مختلف بازدارنده از وصل شعر به شعر: 251
- 1 - مرسلۀ ابن أبی عمیر: 251
- 1) روایاتی که به طور مطلق از وصل کردن مو به مو بر حذر داشته 251
- 1 - مرسلۀ فقیه: 252
- 2 - مضمرۀ علی: 252
- 2) روایتی که از «وصل شعر به شعر غیر» نهی کرده است 252
- روایت فقه الرضا علیه السلام: 252
- 3) روایاتی که مربوط به «وصل کردن شعر مرأه به شعر مرأه» است 252
- 2 - روایت مکارم الاخلاق: 253
- ج) بررسی چگونگی حمل روایات ناهیه از وصل شعر به شعر بر کراهت: 253
- 1) مقدمه 253
- 1 - روایت عبد الله بن حسن: 254
- 2) روایاتی که از آنها کراهت استظهار شده است 254
- 2 - روایت ثابت بن أبی سعید: 254
- 3) بحث استاد مدّ ظلّه دربارۀ اسناد این روایات 255
- 4) بررسی دلالت روایات مذکور بر کراهت 257
- 5) بررسی کلام مرحوم آقای خوئی (ره) در این باره 258
- 1 - متن مسائل 47، 48 و 49: 259
- 2 - توضیحی دربارۀ مسئلۀ 49: 259
- 6) توضیحاتی دربارۀ مسائل 47 تا 49 259
- 3 - بررسی کلامی از مرحوم آقای مطهری (قدس سرّه): 260
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 261
- اشاره 261
- الف) بررسی مسئلۀ 50: 261
- 1) متن عروه: 261
- اشاره 262
- توضیح این وجه و مبنای مرحوم سیّد (ره) 263
- وجه اول؛ تمسک به عام در شبهۀ مصداقیه 263
- اشکالات استاد مد ظلّه بر جریان استصحاب عدم ازلی 265
- وجه دوم؛ استصحاب عدم ازلی 265
- - اشکال اول: 265
- مناقشۀ استاد (مد ظلّه) 266
- - اشکال دوم: 266
- وجه سوم؛ مبنای مرحوم نائینی (ره) 266
- وجه چهارم؛ قاعدۀ مقتضی و مانع 267
- مناقشۀ استاد (مد ظلّه) 268
- مختار استاد (مد ظلّه) 269
- بیان مرحوم آقای خوئی (ره) 270
- توضیحی از استاد (مدّ ظلّه) 271
- 3) ادامۀ مسئله (5) عروه: 271
- 4) ادامۀ مسئله (51) عروه: 272
- اشکالی بر مرحوم سیّد (ره) 273
- متن عروه: 273
- 5) ادامۀ مسئله 51 عروه: 273
- ب) بررسی مسئله 51: 273
- اشاره 273
- ج) طرح مسئله 52: 274
- متن عروه: 274
سپس با سند نقل می کند که معاویه بن حَکیم یا حُکیم می گوید از او شنیدم که می گفت: رسالۀ محمد بن أبی بکر به معاویه را من جعل کردم. خلاصه، خودش اقرار به جاعل بودن خویش کرده است، لذا حدیثش معتبر نیست.
5) نظر استاد (مد ظلّه)
اشاره
ما می بینیم که فقهاء طبقه سوّم که همگی از نظر علمی و وثاقت در درجۀ اول قرار دارند، از أبی جمیله اخذ حدیث کرده اند. افرادی چون ابن أبی عمیر، صفوان، بزنطی، حسن بن علی بن فضال، حسن بن محبوب، یونس بن عبد الرحمن، عبد الله بن مغیره، عثمان بن عیسی، از او حدیث اخذ کرده اند، همچنین علی بن حکم و جعفر بن بشیر، که درباره اش گفته اند «یروی عن الثقات و رووا عنه»، از او نقل حدیث می کنند. در میان این بزرگان، بعضی مثل بزنطی روایات فراوانی از او نقل کرده اند. شیخ صدوق در مشیخۀ فقیه راوی کتاب مفضل بن صالح (أبی جمیله) را بزنطی قرار داده است. همانطور که حسن بن علی بن فضال و حسن بن محبوب لا تعد و لا تحصی از أبی جمیله روایت نقل کرده اند. و همین کثرت روایت، خود شاهدی بر اعتماد آنان به أبی جمیله بوده است، چون اگر فرد جاعل حدیث بود با او حشر و نشر نداشتند و به وفور حدیث نقل نمی کردند.
اما در خصوص سخن معاویه بن بکیر دربارۀ أبی جمیله که ابن غضائری نقل می کند، مرحوم آقای خوئی و شیخ آقا بزرگ (ره)، مؤلف کتاب را ابن غضائری نمی دانند(1) ، و در سند سخن ابن غضائری نیز علی بن محمد بن زبیر قرار دارد که
1- (1) ابن غضائری یا هر کسی که مؤلف کتاب است، چون عنایت به متن شناسی داشته و بر اساس تشخیص خود که مثلاً روایتی دارای مضمون غلوآمیز در مسئلۀ ولایت داشته، روایت را جعلی شمرده است. بدون آنکه شاهدی از خارج داشته باشد، با ملاحظۀ متن روایت، آن را جعلی شمرده است. مؤلّف آن که مظنون است ابن غضائری باشد، هر چند در این جهت متن شناسی کرد، ولی در فن خود فرد متخصصی بوده است، گرچه در جرح افراد که بر اساس متن شناسی است، چندان معتبر نیست، اما در بیان طبقات روات، کنی و القاب و نسب و امثال آن خیلی دقیق بوده و مقبول است و حتی بر افرادی چون نجاشی تقدم دارد. اما اینکه ابن غضائری به جرّاح بودن معروف شده، به خاطر این است که کتاب ضعفای او در دست است، اما کتاب ثقات او در دست نیست. در بعضی از موارد که دیگران تضعیف کرده اند، او توثیق نموده و معتبر دانسته است و در بعضی از موارد که دیگران توثیق کرده اند، او تضعیف نموده است و نسبت عامین من وجه است.