نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 3 صفحه 66

نگاه زن های نامحرم لازم است ولی در مورد صبیّۀ ممیز هیچ دلیلی نداریم که مردها علاوه بر عورت، باید بدن خود را نیز بپوشانند.

بنابراین، بر مرد واجب نیست بدنش را از نگاه دختر بچۀ نامحرم بپوشاند. حکم این مسئله روشن است و ظاهراً بین فقهاء اختلافی نیست.

ح) فرع پنجم: پوشاندن بدن زن از نگاه صبی ممیّز:

اشاره

آیا بر بانوان واجب است که در مقابل نگاه پسر بچۀ ممیّز به استثنای وجه و کفین، خود را بپوشانند؟

مرحوم آقای خوئی (ره) می فرمایند: ظاهر آیۀ شریفۀ غض این است که تنها طفل غیر ممیّز از ابداء زینت مستثنا است، پس زن حق ندارد که زینت های مخفیۀ خود را به پسر بچۀ ممیّز اظهار کند، ولی در مقابل دو روایت صحیحه هست که صریحاً حکم کرده که تا پسر بالغ نشده، بر زن واجب نیست خود را از او بپوشاند.

1) صحیحۀ اول بزنطی

«روی الصدوق باسناده عن احمد بن محمد بن ابی نصر عن الرضا (علیه السلام) قال:

یؤخذ الغلام بالصلاه و هو ابن سبع سنین و لا تغطی المرأه شعرها منه حتی یحتلم(1)».

2) صحیحۀ دوم بزنطی

«روی عبد الله بن جعفر فی قرب الاسناد عن احمد بن محمد بن عیسی عن احمد بن محمد بن ابی نصر عن الرضا (علیه السلام) قال: لا تغطی المرأه رأسها من الغلام حتی یبلغ الغلام(2)».

جمع بین این دو روایت و آیۀ شریفه اقتضاء می کند که اطلاق مفهوم «أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلی عَوْراتِ النِّساءِ» را به صراحت این دو روایت تقیید کنیم. چون نگاه طفل غیر ممیّز بر دو نوع شهوانی و غیر شهوانی است، مفهوم آیۀ شریفه مطلق است