نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 3 صفحه 98

مفهوم دو آیه هیچ ناسازگاری دیده نمی شود. زیرا آیۀ استیذان مربوط به محارم است و موضوع حکم استیذان اطفال، خود والدین می باشند، یعنی اولیاء موظّف هستند که در آن سه وقت مراقب باشند که بچه های خودشان که محرم هستند، بی اجازه وارد نشوند، و این معنی از تعبیر «طَوّافُونَ عَلَیْکُمْ» نیز قابل استفاده است، ولی آیۀ «أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا...» که موارد استثناء از حکم وجوب تستّر زن در برابر غیر محارم را استقصا کرده و طفل غیر مراهق را از جملۀ این موارد برشمرده، مربوط به غیر محارم است، بنابراین، از مفهوم آن استفاده می شود که حکم وجوب تستّر در برابر اطفال غیر محارم مراهق وجود دارد.

6) چگونگی جمع دو آیه با صحیحۀ بزنطی

مشکلی که دربارۀ این دو راه جمع اخیر وجود دارد، این است که در صحیحۀ بزنطی تصریح شده که برای زن در برابر پسر نابالغ وجوب تستر وجود ندارد.

همانگونه که قبلاً گفته شد، راه حل این است که بگوییم مانند قواعد و زن های کفار یا اماء و موارد دیگر که موی سر از حکم وجوب ستر یا حرمت نظر استثنا شده است، در این صحیحه نیز کشف شعر تجویز شده و پوشاندن مو برای زن در برابر نابالغ واجب نمی باشد، از این روایت نمی توان چنین استظهار نمود که کشف همۀ بدن زن بجز عورت، در برابر نابالغ جایز است، بلکه این روایت فقط کشف شعر را جایز دانسته است. اما موضوع در آیۀ شریفه فقط کشف شعر نیست و ابداء زینت موضوع حکم است، یعنی در برخی موارد از جمله دربارۀ طفلی که «لَمْ یَظْهَرُوا عَلی عَوْراتِ النِّساءِ» نشان دادن زینت های مخفی مانند خلخال پا تجویز شده است.

بنابراین، در مقام جمع بین آیۀ شریفه و صحیحۀ بزنطی می توان گفت که وجوب تستر برای زن در برابر اطفالی که مصداق «لَمْ یَظْهَرُوا عَلی عَوْراتِ النِّساءِ» نیستند، وجود دارد و زن نمی تواند مواضع زینت خود را آشکار سازد، ولی به موجب صحیحۀ مذکور، پوشاندن موی سر از آنان واجب نیست. بنابراین، تحفظ و تستر برای زن در